با درود و مهر.!

دوستان عزیز و بی آلایشم از دو ماه بدینسو از وضعیت صحی خوبی برخوردار نبودم

البته به ویروس کرونا آلوده شده بودم و بیشتر نتوانستم از

طریق صفحات مجازی با شما نیکان به تماس باشم.

در این چند روز اخیر کاملا خوب شدیم ولی شدت بیماری از یکماه بیشتر روی زبان

اثر منفی گذاشت و به درستی نمیتوانم تکلم کنم به همین خاطر

به تماس های تلفنی جواب گفتن برایم مشکل است معذرت مرا بپذیرید.

از دوستان و عزیزان که در غیاب من لطف کردن پیام گذاشتن و جویایی احوالم شدن،

عالم عالم تشکری و امتنان میکنم و این پارچه غزل عاشقانه و جدید

را با تصویر که تقریبا ده روز پیش اخذ کردیم تقدیم تان میدارم.

شاد و سالم بمانید.

به بیـــوفایی ات ای یـــار یــــار تر میشم

من از خمـــــار دو چشمت خمار تر میشم

شــــکوه و منــــزلتت را که یــــاد می آرم

خدا گواهست که من بــــا وقـــار تر میشم

به غصه ام که خوشی غصه را خریدارم

ز غـــم مگو که به غم،غمگسار تر میشم

جهــــان اگر به کفـــم باشد و نبــــاشی تو

به هر کجا بـــــروم خوار و زار تر میشم

فــدای خاک قـــدم های تو شــــوم کان دم

که تا به چشم زنـــــم سرمه دار تر میشم

زمانی حلقــــــه کند جســــم تو خیــــالاتم

به خویش شعله زنـــــم بیقـــرار تر میشم

به داد من برســـــد گرمیء نفس هــــایت

ز خوردن دو لبـــت خوشـــگوار تر میشم

ببار شبنـــــم رخسار خود به صورت من

ز گستـــــــره ای یخنت نــوبهار تر میشم

مرا به قلــــزم آب حیـــــــات خود برسان

ز نـــوش نـــوش تـــو بی اختیار تر میشم

تو شـــــاه باش به محمود سروری ها کن

منــــم مطیـــع تــــــو و راز دار تر میشم
--------------------------------------

دوشنبه 23 سرطان 1399 خورشیدی

که برابر میشود به 13جولای 2020 ترسایی

سرودم

احمد_محمود_امپراطور