درین دار جهــــــــان نام ِ نکو بهِ
ز آب زنــده گــــانی آبــــــرو بهِ
ز سیمرغ که از عــالم فرار است
کنــــــار بیشه سبـــز عشق قوُ بهِ
ز شیخ و زاهـــــــد مکار و دُون
به بــــــــزم لولیان رقص چلو بهِ
سری گــــــر آتشِ جنگ پروراند
بجای ســــــر به جسم او کدو بهِ
ز ده بگذر اگر غــــــم می فزاید
قناعت کردنش در هشت و نو بهِ
شـــــرار ِ آفتِ غیبـت فـــروکش
به پیش خویشتـــــن راز مگو بهِ
ز بن بستِ نفـاق و عقــده و کین
در صلـــح و امیـــــد گفتــگو بهِ
کنــــــــار یــار اگر ممکن نباشد
غنیمــــت بودنش در رو بـرو بهِ
وقــار و شـاًن نبــاید خدشه گردد
ز بی ننــگی همان تیغ و گلو بهِ
به محمود از شــراب زنده گانی
دو چشم یار صد بــار از سبو بهِ
---------------------------------
پنجشنبه 26 ثور 1392 هجری خورشیدی
که برابر میشود به 16 می 2013 میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور
