از مــــوج ســــرشـــکم دل دریا زده بالا

بی دیــــدن روی تـــــو تمنـــــا زده بالا

سوزانده ای جسـمِ منی پروانه صفت را

خاکستــــــــر من تــــــا به ثـریا زده بالا

عشق من و تو مذهب و دینِ همگان شد

از مسجـــد و از دیـــــر و کلیسا زده بالا

دیشب به نگاهــــم گل از نور درخشید

گفتــــــم که خـــدا پرده ای دنیا زده بالا

جانم به فدای تو که چون آهوی وحشی

در عین رمیـــــدن همه صحرا زده بالا

دل برده ای از خسرو و از وامقِ عالم

این شهـــــرتت از لیلا و عذرا زده بالا

تیر تو خطـا نی و کمـان تو هدف گیــر

در حلقــــــــه ای تو دام چلیــپا زده بالا

ما را به کتــاب و سخن عشق چه لازم

مضمون به لب خفته ای نجوا زده بالا

ای طالع من همتی در دشت خطر کن

صـــــدها گهــــر از آبله ای پا زده بالا

تا چشم کنی باز جهان در خور تحسین

آهنــــگِ دل از ســـاغر و مینا زده بالا

محمود بنــــــازم سخن و طرز کلامت

افکـــــــــــــار تو تا عالـــم بالا زده بالا
----------------------
شنبه اول جوزا ( خرداد ) 1395 هجری شمسی

که برابر میشود به 21 می 2016 میلادی

ســـــــــرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان