سفارش تبلیغ
صبا ویژن

خورشید تابنده عشق
قالب وبلاگ
لینک دوستان

  چشـــــــم بر هستی و دارایـــــی دنیا نکنی  فــــــــــکر آرامِ خــودت در پی سودا نکنی  خلعت از نابکسان رفتــــــــــه تقاضا نکنی  هیچـــگه مـــرحمت از ابلـــــــه تمنا نکنی  تکیه بر وعده ی هر بی سر و بی پا نکنی ---------------------------------------  شو تو داروی کســــان درد خود ده تسکین  نظـــــرِ گاه گهــی کن تو، به حالِ مسکین  این بوُدَ رســــــم و رهی آدمِ نیـــــکو آیین  نشــود هیـــــچ کسی از دل شــاد تو غمین  تا به انــــــدوه کســـــــی هلهله بر پا نکنی ---------------------------------------  آنــکه از جـورِ زمــــــان داغِ مذلت نکشید  نفس تــــــازه ی از بــــوی طبیعت نکشید  ماهِ رخسار تـــــرا دیــــد و مسرت نکشید  آنکه بر روی و سرت دستِ محبت نکشید  با او هرگــــــز نفســــی الفـــتِ بیجا نکنی ---------------------------------------  پیشِ بــــــاغِ خـــردِ خویش بکن جلوه ولی  عیبِ بیچــــــاره ی را گر بکنی جیوه ولی  گر کنی حرفِ بد اندیش کســـان نکوه ولی  هر قدر خواهـی بکن از همگی شکوه ولی  گلـــــــه از سفلـــــه گیء آدم رســوا نکنی ---------------------------------------  تا نگردد گنـــــــــــاه منفـعل از پرتو عشق  نشود سینه ی عاشق مجل از پرتور عشق  مژه ی شوق نـگردد خجل از پرتور عشق  تاکه روشن نشود جان و دل از پرتو عشق  هـــــــوسِ بــــــــاغِ تنِ و قامتِ رعنا نکنی ---------------------------------------  شبـــــروز در دلِ خود دارد هزاران فریاد  سخنِ عایـــل و محمــود بــــوُدَ استعــــداد  خانــه ی دوستــــی و عــــرش محبت آباد  نرسد دست تو بر گوشـــــه ی دامان مُراد  آتش از غصه که تا بر ســـــر دریا نکنی ---------------------------------------  بامداد شنبه 09 دلو ( بهمن ) 1395 آفتابی  که برابر میشود به 28 جنوری 2017 ترسایی  سرودم  احمد محمود امپراطور  کابل/افغانستان


مخمس بر غزل: شاعر گران سنگ محترم عایل شبروز

چشـــــــم بر هستی و دارایـــــی دنیا نکنی

فــــــــــکر آرامِ خــودت در پی سودا نکنی

خلعت از نابکسان رفتــــــــــه تقاضا نکنی

هیچـــگه مـــرحمت از ابلـــــــه تمنا نکنی

تکیه بر وعده ی هر بی سر و بی پا نکنی

---------------------------------------

شو تو داروی کســــان درد خود ده تسکین

نظـــــرِ گاه گهــی کن تو، به حالِ مسکین

این بوُدَ رســــــم و رهی آدمِ نیـــــکو آیین

نشــود هیـــــچ کسی از دل شــاد تو غمین

تا به انــــــدوه کســـــــی هلهله بر پا نکنی

---------------------------------------

آنــکه از جـورِ زمــــــان داغِ مذلت نکشید

نفس تــــــازه ی از بــــوی طبیعت نکشید

ماهِ رخسار تـــــرا دیــــد و مسرت نکشید

آنکه بر روی و سرت دستِ محبت نکشید

با او هرگــــــز نفســــی الفـــتِ بیجا نکنی

---------------------------------------

پیشِ بــــــاغِ خـــردِ خویش بکن جلوه ولی

عیبِ بیچــــــاره ی را گر بکنی جیوه ولی

گر کنی حرفِ بد اندیش کســـان نکوه ولی

هر قدر خواهـی بکن از همگی شکوه ولی

گلـــــــه از سفلـــــه گیء آدم رســوا نکنی

---------------------------------------

تا نگردد گنـــــــــــاه منفـعل از پرتو عشق

نشود سینه ی عاشق مجل از پرتور عشق

مژه ی شوق نـگردد خجل از پرتور عشق

تاکه روشن نشود جان و دل از پرتو عشق

هـــــــوسِ بــــــــاغِ تنِ و قامتِ رعنا نکنی

---------------------------------------

شبـــــروز در دلِ خود دارد هزاران فریاد

سخنِ عایـــل و محمــود بــــوُدَ استعــــداد

خانــه ی دوستــــی و عــــرش محبت آباد

نرسد دست تو بر گوشـــــه ی دامان مُراد

آتش از غصه که تا بر ســـــر دریا نکنی

---------------------------------------

بامداد شنبه 09 دلو ( بهمن ) 1395 آفتابی

که برابر میشود به 28 جنوری 2017 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان


[ دوشنبه 95/11/11 ] [ 12:1 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

موضوعات وب
امکانات وب


بازدید امروز: 229
بازدید دیروز: 333
کل بازدیدها: 1201264