سفارش تبلیغ
صبا ویژن

خورشید تابنده عشق
قالب وبلاگ
لینک دوستان

بشکستـــــــه اند شـــــان و شــکوه و غرور را  بربـــــــاد داده انـــــــد زمـــــــــام امـــــــور را  بر بستـــــــه اند چشمـــــه ای خورشیـد و نور  بیمــــــــــار کـــــرده اند همــــه افکار جور را دنگانده انــــد در همــــه جــــــا زنگ چور را  ------------------------------------------ از بـوی معـــــــرفت به مشـــــــامم نمی رسد  از شهـــــد زندگــــــانی به کامــــــم نمی رسد  مـــــلا و محتســــب به مقــــــــــامم نمی رسد  هـــــــر جاهلی به نیمـــــه ای گـامم نمی رسد  باشد خـدا غیـــــــــور، نگهبـــــــــان غیور را  ------------------------------------------ هیچ احتـــــــــرامی نیست بری مـــادر و پدر بــــاد است بوی حادثــه، خاک است پر خطر  فرقـــی زیـــاد نیست به خــر مهـــــره و گهر دارا غـــــریب و دزد کنـــــــون گشته معتبر مشکل که فهـــــــم و عقل رســـانی ستور را  ------------------------------------------ شمشـــــــماد سبـــــــز و قامت زیبــــا کاج کو یـــار و رفیــــــق کاکه و نیـــــــــکو مزاج کو  این درد هــــــای کهنــــــه ای ما را علاج کو  بر شـــــــام تـــار زندگی یی مـــــا سراج کو از جهــــــل و از نفــــــــاق نه بینی سرور را ------------------------------------------ عهد و وفــــــا و دوستــــــی بر باد رفته است  نخچیــــر زخمی خانــــه ای صیاد رفته است  مظلوم به پـــــــای بوســــــی جلاد رفته است  انسانیــــت تو گــــویی ز بنیـــــــاد رفته است صبـــــــــر و قــــــــرار نیست دل ناصبور را  ------------------------------------------ جز درد و غم ز شــــــادی به ما امتیاز نیست از پیــــــــر تا جوان نگری ســـر فراز نیست  درد و الم فــــــــزون، عمل و احتـــراز نیست معشوقـــــــــه ها زیــــــــــاد ولی دلنواز نیست آخـــــــــر کجــــــــــا برم سخن بی حضور را  ------------------------------------------ خشـــکیده شـــــد باغ و چمن دشت شــد کویر  شد بـــــای به بضــــاعت و، دارنده شــد فقیر  قـــــــدرت فتاد دست شـــــر انداز و بد ضمیر  پر گشتـــــه است این وطن از بیــوه و صغیر وا کـــــــرده اند بــــــر همـــــگان راه گور را ------------------------------------------ شهــــــر و دیــــــار را بگرفت است نـاسپاس  قدر و شرف کنــــون شده در جامــــه و لباس هــر یک به جان یکدیگر هستنــــد در اقتباس کمتر بیابی حق بین و حق گوی و حق شناس دهشــــت گرفتـــــــه جـــــا و مکانی شعور را ------------------------------------------ هــر بی کمال رهبـــــــــــــر و مولا نمی شود  هــر چشــــمِ کـــــور نــــرگس شهلا نمی شود  هــر خــــــار زار دامنِ صحــــــــرا نمی شود هر کاســـــه ای شکستــــــه ای مینا نمی شود سنجیــــــده ام من رهــــــی نـزدیک و دور را  ------------------------------------------ تــا کــه وطن به دست بــــــد و بدسگــــال شد  یــکروز ما به گونــــــه ای چند ماه و سال شد آواز زاغ بـــــــر ســــــر مــــا نیــــک فال شد  هــــر دم نفس کشیــــدن مایــــــان وبــــال شد بگـــــــداخت است وحشت ظالــــــــم تنور را  ------------------------------------------ از خـــون هــــای ریختــــه پیمـــانه می زنند تکیـــــه به تخت و کرســـی شاهانه می زنند صدهــــــا سلام و سجـــده به بیگانه می زنند خنــــــــده به حــــــال محمود دیوانه می زنند غــــافل از آن که کی برسنــــــد طبع زور را ------------------------------------------ شنبه دوم سرطان 1397 آفتابی  که برابر میشود به 23 جون 2018 ترسایی سرودم  احمد محمود امپراطور

بشکستـــــــه اند شـــــان و شکوه و غرور را

بربـــــــاد داده انـــــــد زمـــــــــام امـــــــور را

بر بستـــــــه اند چشمـه ای خورشیـد و نور را

بیمــــــــــار کـــــرده اند همــــه افکار جور را

دنگانده انــــد در همــــه جــــــا زنگ چور را
------------------------------------------

از بـوی معـــــــرفت به مشـــــــامم نمی رسد

از شهـــــد زندگــــــانی به کامــــــم نمی رسد

مـــــلا و محتســــب به مقــــــــــامم نمی رسد

هـــــــر جاهلی به نیمـــــه ای گـامم نمی رسد

باشد خـدا غیـــــــــور، نگهبـــــــــان غیور را
------------------------------------------

هیچ احتـــــــــرامی نیست بری مـــادر و پدر

بــــاد است بوی حادثــه، خاک است پر خطر

فرقـــی زیـــاد نیست به خــر مهـــــره و گهر

دارا غـــــریب و دزد کنـــــــون گشته معتبر

مشکل که فهـــــــم و عقل رســـانی ستور را
------------------------------------------

شمشـــــــماد سبـــــــز و قامت زیبــــا کاج کو

یـــار و رفیــــــق کاکه و نیـــــــــکو مزاج کو

این درد هــــــای کهنــــــه ای ما را علاج کو

بر شـــــــام تـــار زندگی یی مـــــا سراج کو

از جهــــــل و از نفــــــــاق نه بینی سرور را
------------------------------------------

عهد و وفــــــا و دوستــــــی بر باد رفته است

نخچیــــر زخمی خانــــه ای صیاد رفته است

مظلوم به پـــــــای بوســــــی جلاد رفته است

انسانیــــت تو گــــویی ز بنیـــــــاد رفته است

صبـــــــــر و قــــــــرار نیست دل ناصبور را
------------------------------------------

جز درد و غم ز شــــــادی به ما امتیاز نیست

از پیــــــــر تا جوان نگری ســـر فراز نیست

درد و الم فــــــــزون، عمل و احتـــراز نیست

معشوقـــــــــه ها زیــــــــــاد ولی دلنواز نیست

آخـــــــــر کجــــــــــا برم سخن بی حضور را
------------------------------------------

خشـــکیده شـــــد باغ و چمن دشت شــد کویر

شد بـــــای به بضــــاعت و، دارنده شــد فقیر

قـــــــدرت فتاد دست شـــــر انداز و بد ضمیر

پر گشتـــــه است این وطن از بیــوه و صغیر

وا کـــــــرده اند بــــــر همـــــگان راه گور را
------------------------------------------

شهــــــر و دیــــــار را بگرفت است نـاسپاس

قدر و شرف کنــــون شده در جامــــه و لباس

هــر یک به جان یکدیگر هستنــــد در اقتباس

کمتر بیابی حق بین و حق گوی و حق شناس

دهشــــت گرفتـــــــه جـــــا و مکانی شعور را
------------------------------------------

هــر بی کمال رهبـــــــــــــر و مولا نمی شود

هــر چشــــمِ کـــــور نــــرگس شهلا نمی شود

هــر خــــــار زار دامنِ صحــــــــرا نمی شود

هر کاســـــه ای شکستــــــه ای مینا نمی شود

سنجیــــــده ام من رهــــــی نـزدیک و دور را
------------------------------------------

تــا کــه وطن به دست بــــــد و بدسگــــال شد

یــکروز ما به گونــــــه ای چند ماه و سال شد

آواز زاغ بـــــــر ســــــر مــــا نیــــک فال شد

هــــر دم نفس کشیــــدن مایــــــان وبــــال شد

بگـــــــداخت است وحشت ظالــــــــم تنور را
------------------------------------------

از خـــون هــــای ریختــــه پیمـــانه می زنند

تکیـــــه به تخت و کرســـی شاهانه می زنند

صدهــــــا سلام و سجـــده به بیگانه می زنند

خنــــــــده به حــــــال محمود دیوانه می زنند

غــــافل از آن که کی برسنــــــد طبع زور را
------------------------------------------

شنبه دوم سرطان 1397 آفتابی

که برابر میشود به 23 جون 2018 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور

[ یکشنبه 97/4/3 ] [ 1:12 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

موضوعات وب
امکانات وب


بازدید امروز: 129
بازدید دیروز: 363
کل بازدیدها: 1207296