سفارش تبلیغ
صبا ویژن

خورشید تابنده عشق
قالب وبلاگ
لینک دوستان

رباعیات _____ در خاطــــره ام چمن، چمن انجمن است  بسیـــار مـــرا سخــن ز یــــار کهن است  در غـــــربت خویـش نالــــه کمتر می کن  هــــر جای جهــان روی برایت وطن است امپراطور --------------------------------------------- هر چنـــــد که عشــقِ جاویدان ایست مرا حــــرف و سخنـــــان کهکشان ایست مرا ترک دو جهــــــان مـــرا جهـــان دگر است  زیـــــــرا دو جهــــان باری گران ایست مرا  امپراطور --------------------------------------------- محمود بیــــــا کـــــه عشــق جولان دارد  صــــــــدا راز نگفتــــــــه بــاز پرسان دارد  در دامن کــــــوه دل گهـــــــر می جوشد  این دیــــده بحــــال خویش گــــریان دارد امپراطور --------------------------------------------- ســــــر در رهــت اوفتــــــاده نقش بوس  یک داند و صـــــــد هـــزار آن نا محسوس  دل گویـــــــد و جــــــــرأت زبانــــــم نبُود  سکر می کیست دارد اینــــگونه شموس امپراطور --------------------------------------------- در زندگی، زندگـــــــانی بی شر می کن  با کلک خــــــرد هستـــــی منور می کن خوش باش و مخور غصه ای روز و زر و مال دل کنــــدن از این جهـــان بی در می کن  امپراطور --------------------------------------------- دنیــــاست محلِ جنـــگ و آشوب ستیز  هر لحظه به لحظه ای دگــــــر ماتم ریز  بگـــذر ز مطاعی سفــله رویـــــان اینجا  کـــی ارزش غسل دارد این عشق کنیز امپراطور -------------------------------------------- سه شنبه 10 سنبله 1394 هجری خورشیدی که برابر می شود به اول سپتامبر 2015 میلادی  ســـرودم احمد محمود امپراطور کابل/افغانستان مجموعه از تصاویر احمد محمود امپراطور


رباعیات
_____


در خاطــــره ام چمن، چمن انجمن است

بسیـــار مـــرا سخــن ز یــــار کهن است

در غـــــربت خویـش نالــــه کمتر می کن

هــــر جای جهــان روی برایت وطن است


امپراطور
-----------------------------------

هر چنـــــد که عشــقِ جاویدان ایست مرا

حــــرف و سخنـــــان کهکشان ایست مرا

ترک دو جهــــــان مـــرا جهـــان دگر است

زیـــــــرا دو جهــــان باری گران ایست مرا


امپراطور

-----------------------------------

محمود بیــــــا کـــــه عشــق جولان دارد

صــــــــدا راز نگفتــــــــه بــاز پرسان دارد

در دامن کــــــوه دل گهـــــــر می جوشد

این دیــــده بحــــال خویش گــــریان دارد


امپراطور

-----------------------------------

ســــــر در رهــت اوفتــــــاده نقش بوس

یک داند و صـــــــد هـــزار آن نا محسوس

دل گویـــــــد و جــــــــرأت زبانــــــم نبُود

سکر می کیست دارد اینــــگونه شموس


امپراطور
-----------------------------------

در زندگی، زندگـــــــانی بی شر می کن

با کلک خــــــرد هستـــــی منور می کن

خوش باش و مخور غصه ای روز و زر و مال

دل کنــــدن از این جهـــان بی در می کن


امپراطور

----------------------------------

دنیــــاست محلِ جنـــگ و آشوب ستیز

هر لحظه به لحظه ای دگــــــر ماتم ریز

بگـــذر ز مطاعی سفــله رویـــــان اینجا

کـــی ارزش غسل دارد این عشق کنیز


امپراطور

----------------------------------

سه شنبه 10 سنبله 1394 هجری خورشیدی

که برابر می شود به اول سپتامبر 2015 میلادی

ســـرودم

احمد محمود امپراطور


کابل/افغانستان






[ شنبه 94/6/14 ] [ 1:44 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

  از آه و شیـــونی دل شیـــــــدا دلم گرفت از این جهــــان بی کس و تنــها دلم گرفت روزم سیـــاه و شام سیـاه تر چو بخت من از صبـــح پا برهنــــــه ای رسوا دلم گرفت  کوری ز بس گرفتـــــــــه نگاهـــان تیز بین از هوش و گوش و دیده ای بینا دلم گرفت صحــــرا دگر برای غمم جای کوچک است از کوه تــــا به قلــــــــزم  دریـا دلم گرفت شوقم دگر نمانــده به گلزار و سیر دشت از یاسمیـــن و نرگسِ شهــــلا دلم گرفت پاس وفـــــا و درد فــراق است حرف مفت از انتظـــــار و خـــواهش بیجـــا دلم گرفت یک قصه خالی از غــم هجران نبوده است از یوســـف و ز عشق زلیـــــخا دلم گرفت صــــد بار این جـــــگر سر آتش کباب شد از صـــد هــــــزار مجنون و لیلا دلم گرفت چهـــل  روز شد ز رحلت کنــگورچیء بزرگ از زنـــدگی و عشـــق و تمنـــا دلم گرفت تلخی ز کـــــام من نــــرود تا به روز حشر از شهـــــد و از شیرینــی حلوا دلم گرفت موی سرم که سایـه ای ملیارد ماتم است از بوستـــــان و طوبــــی و مروا دلم گرفت در خطــه ای که ارزش انسان مرگ اوست از خاتـــــــم و ز آدم و حــــــــوا دلم گرفت ناصح برو که حرف تو زخم دل است و بس از یک جهان اُمیـــــد و تســــلا دلم گرفت دیــگر مرا به سجـــده گه و خانقاه مخوان از نـــــام دیــــر و زنــگ کلیسا دلم گرفت پر گشتـــــه است نوکــر شیطان بهر کجا از قیـــــل و قــال مفتــی و ملا دلم گرفت دیگر مرا به تخـت شکومنــد شکوه نیست از کـــاخ و کــوخ و دبدبــه و جا دلم گرفت کنگورچیـــا بخـوان تــو محمـــود خویش را از داری پــر کشـــاکش دنیــــا دلم گرفت --------------------------------------- دوشنبه 09 سنبله 1394 هجری خورشیدی که برابر میشود  به 31 آگست 2015 میلادی سرودم احمد محمود امپراطور کابل/افغانستان


از آه و شیـــونی دل شیـــــــدا دلم گرفت

از این جهــــان بی کس و تنــها دلم گرفت

روزم سیـــاه و شام سیـاه تر چو بخت من

از صبـــح پا برهنــــــه ای رسوا دلم گرفت
 
کوری ز بس گرفتـــــــــه نگاهـــان تیز بین

از هوش و گوش و دیده ای بینا دلم گرفت

صحــــرا دگر برای غمم جای کوچک است

از کوه تــــا به قلــــــــزم  دریـا دلم گرفت

شوقم دگر نمانــده به گلزار و سیر دشت

از یاسمیـــن و نرگسِ شهــــلا دلم گرفت

پاس وفـــــا و درد فــراق است حرف مفت

از انتظـــــار و خـــواهش بیجـــا دلم گرفت

یک قصه خالی از غــم هجران نبوده است

از یوســـف و ز عشق زلیـــــخا دلم گرفت

صــــد بار این جـــــگر سر آتش کباب شد

از صـــد هــــــزار مجنون و لیلا دلم گرفت

چهـــل  روز شد ز رحلت کنــگورچیء بزرگ

از زنـــدگی و عشـــق و تمنـــا دلم گرفت

تلخی ز کـــــام من نــــرود تا به روز حشر

از شهـــــد و از شیرینــی حلوا دلم گرفت

موی سرم که سایـه ای ملیارد ماتم است

از بوستـــــان و طوبــــی و مروا دلم گرفت

در خطــه ای که ارزش انسان مرگ اوست

از خاتـــــــم و ز آدم و حــــــــوا دلم گرفت

ناصح برو که حرف تو زخم دل است و بس

از یک جهان اُمیـــــد و تســــلا دلم گرفت

دیــگر مرا به سجـــده گه و خانقاه مخوان

از نـــــام دیــــر و زنــگ کلیسا دلم گرفت

پر گشتـــــه است نوکــر شیطان بهر کجا

از قیـــــل و قــال مفتــی و ملا دلم گرفت

دیگر مرا به تخـت شکومنــد شکوه نیست

از کـــاخ و کــوخ و دبدبــه و جا دلم گرفت

کنگورچیـــا بخـوان تــو محمـــود خویش را

از داری پــر کشـــاکش دنیــــا دلم گرفت

---------------------------------------

دوشنبه 09 سنبله 1394 هجری خورشیدی

که برابر میشود  به 31 آگست 2015 میلادی

سرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان


[ پنج شنبه 94/6/12 ] [ 4:42 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

 درود به سروران و عزیزان گران ارج.!  فردا سه شنبه مورخ اول سنبله 1394 هجری خورشیدی  مصادف است به چهلمین روز  رحلت حضرت استاد شیر احمد یاور کنگورچی.  که امشب و فردا صبح مراسم دعا خوانی  در زادگاه شان واقع اُستان بدخشان، شهرستان کشم،  ناحیه کنگورچی برگزار می گردد.  از کلیه سروران، دوستان ارزشمند و گرانقدر  که از طریق صفحات انترنتی با ما در تماس هستند  و نشرات ما را مطالعه می نمایند  صمیمناً تقاضا به عمل می آورم تا به ارواح  شهداء، گذشتگان بویژه  به روح حضرت استاد شیر احمد یاور کنگورچی  اتحاف دعا نمایند تا از این طریق در خاتم قرآن و  مراسم عزاداری ما سهیم  و ثواب و حسنات  شامل حال خود و خانواده های عزیز شان گردد.  با عرض حرمت  احمد محمود امپراطور ------------------------  از آه و شیـــونی دل شیـــــــدا دلم گرفت از این جهــــان بی کس و تنــها دلم گرفت روزم سیـــاه و شام سیـاه تر چو بخت من از صبـــح پا برهنــــــه ای رسوا دلم گرفت  کوری ز بس گرفتـــــــــه نگاهـــان تیز بین از هوش و گوش و دیده ای بینا دلم گرفت صحــــرا دگر برای غمم جای کوچک است از کوه تــــا به قلــــــــزم  دریـا دلم گرفت شوقم دگر نمانــده به گلزار و سیر دشت از یاسمیـــن و نرگسِ شهــــلا دلم گرفت پاس وفـــــا و درد فــراق است حرف مفت از انتظـــــار و خـــواهش بیجـــا دلم گرفت  یک قصه خالی از غــم هجران نبوده است  از یوســـف و ز عشق زلیـــــخا دلم گرفت  صــــد بار این جـــــگر سر آتش کباب شد  از صـــد هــــــزار مجنون و لیلا دلم گرفت  چهـــل  روز شد ز رحلت کنــگورچی بزرگ  از زنـــدگی و عشـــق و تمنـــا دلم گرفت  تلخی ز کـــــام من نــــرود تا به روز حشر از شهـــــد و از شیرینــی حلوا دلم گرفت موی سرم که سایـه ای ملیارد ماتم است از بوستـــــان و طوبــــی و مروا دلم گرفت در خطــه ای که ارزش انسان مرگ اوست از خاتـــــــم و ز آدم و حــــــــوا دلم گرفت ناصح برو که حرف تو زخم دل است و بس از یک جهان اُمیـــــد و تســــلا دلم گرفت دیــگر مرا به سجـــده گه و خانقاه مخوان از نـــــام دیــــر و زنــگ کلیسا دلم گرفت پر گشتـــــه است نوکــر شیطان بهر کجا از قیـــــل و قــال مفتــی و ملا دلم گرفت دیگر مرا به تخـت شکومنــد شکوه نیست از کـــاخ و کــوخ و دبدبــه و جا دلم گرفت کنگورچیـــا بخـوان تــو محمـــود خویش را از داری پــر کشـــاکش دنیــــا دلم گرفت -------------------------------------------- دوشنبه 09 سنبله 1394 هجری خورشیدی که برابر میشود  به 31 آگست 2015 میلادی سرودم احمد محمود امپراطور کابل/افغانستان

درود به سروران و عزیزان گران ارج.!

فردا سه شنبه مورخ اول سنبله 1394 هجری خورشیدی


مصادف است به چهلمین روز

رحلت حضرت استاد شیر احمد یاور کنگورچی.

که امشب و فردا صبح مراسم دعا خوانی

در زادگاه شان واقع اُستان بدخشان، شهرستان کشم،

ناحیه کنگورچی برگزار می گردد.

از کلیه سروران، دوستان ارزشمند و گرانقدر

که از طریق صفحات انترنتی با ما در تماس هستند

و نشرات ما را مطالعه می نمایند

صمیمناً تقاضا به عمل می آورم تا به ارواح  شهداء، گذشتگان بویژه

به روح حضرت استاد شیر احمد یاور کنگورچی
اتحاف دعا نمایند تا از این طریق در ختم قرآن و  مراسم عزاداری ما سهیم

و ثواب و حسنات  شامل حال خود و خانواده های عزیز شان گردد.

با عرض حرمت


احمد محمود امپراطور
--------------------

از آه و شیـــونی دل شیـــــــدا دلم گرفت

از این جهــــان بی کس و تنــها دلم گرفت

روزم سیـــاه و شام سیـاه تر چو بخت من

از صبـــح پا برهنــــــه ای رسوا دلم گرفت
 
کوری ز بس گرفتـــــــــه نگاهـــان تیز بین

از هوش و گوش و دیده ای بینا دلم گرفت

صحــــرا دگر برای غمم جای کوچک است

از کوه تــــا به قلــــــــزم  دریـا دلم گرفت

شوقم دگر نمانــده به گلزار و سیر دشت

از یاسمیـــن و نرگسِ شهــــلا دلم گرفت

پاس وفـــــا و درد فــراق است حرف مفت

از انتظـــــار و خـــواهش بیجـــا دلم گرفت

یک قصه خالی از غــم هجران نبوده است

از یوســـف و ز عشق زلیـــــخا دلم گرفت

صــــد بار این جـــــگر سر آتش کباب شد

از صـــد هــــــزار مجنون و لیلا دلم گرفت

چهـــل  روز شد ز رحلت کنــگورچیء بزرگ

از زنـــدگی و عشـــق و تمنـــا دلم گرفت

تلخی ز کـــــام من نــــرود تا به روز حشر

از شهـــــد و از شیرینــی حلوا دلم گرفت

موی سرم که سایـه ای ملیارد ماتم است

از بوستـــــان و طوبــــی و مروا دلم گرفت

در خطــه ای که ارزش انسان مرگ اوست

از خاتـــــــم و ز آدم و حــــــــوا دلم گرفت

ناصح برو که حرف تو زخم دل است و بس

از یک جهان اُمیـــــد و تســــلا دلم گرفت

دیــگر مرا به سجـــده گه و خانقاه مخوان

از نـــــام دیــــر و زنــگ کلیسا دلم گرفت

پر گشتـــــه است نوکــر شیطان بهر کجا

از قیـــــل و قــال مفتــی و ملا دلم گرفت

دیگر مرا به تخـت شکومنــد شکوه نیست

از کـــاخ و کــوخ و دبدبــه و جا دلم گرفت

کنگورچیـــا بخـوان تــو محمـــود خویش را

از داری پــر کشـــاکش دنیــــا دلم گرفت

---------------------------------------

دوشنبه 09 سنبله 1394 هجری خورشیدی

که برابر میشود  به 31 آگست 2015 میلادی

سرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان


[ دوشنبه 94/6/9 ] [ 4:45 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

سخن کوتاه:

سخن کوتاه:  روزیکه  در  مقابل شمشیـر وجـدان زانو بزنی، در می   یابی.!  که  من  چقـدر  بخشنـده  بودم، نسبت  به تو. احمد محمود  امپراطور


روزیکه  در مقابل  شمشیـر وجـدان زانو بزنی،

در می  یابی.! 

که  من  چقـدر  بخشنـده  بودم،

نسبت  به تو.

امپراطور


[ یکشنبه 94/6/8 ] [ 11:26 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

مـــــرگ کی نـــام من بخاک برد لـــــوحِ سنـــگِ مــــــزار را مانم  احمد محمود امپراطور ahmad mahmood imperator kabul afghanistsn


مـــــرگ کی نـــام من بخاک برد

لـــــوحِ سنـــگِ مــــــزار را مانم


امپراطور


[ چهارشنبه 94/6/4 ] [ 11:17 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

  بــــاده ای ناب است در لعــل لبانت لب به لب سکر می دارد لب و کـــــام و  زبانت لب به لب لب گـــذار و لب بــــده هر لحظه در موج نفس تا شراب عشق گیـــــــرم از دهانت لب به لب چشمت از شوق نگاهــی تیــز بین دارد شرار بحــــر از در دانه ای اشـــکی روانت لب به لب تیغ ابـروی تو خنجــــــر می زند بر جان عشق قــــاتل عشــــــاق در چـاچِ کمانت لب به لب عطر گیسوی تو  یکعــالم  ز خود مدهوش کرد پـــــر بـُوَد در هــــــر کجا دیوانگانت لب به لب آفتــــــــاب سیـــــنه ات موج بهارستان شوق  پــرتــــو خورشیـــــــد دارد آستانت لب به لب صــــد طواف کعبه در گِـرد کمــــــر دارد جنون مست از خود رفتـــه در موی میانت لب به لب  کوهی یاقـوت و گهـــــــر دارد تن زیبــــــــا تو  چشم من روشن ازان محبوب کانت لب به لب ساق سیمین ترا بوســـــه زدن آسان نیست چون فتــــاده در تهی پا عاشقانت لب به لب بوســــــه گیـــرم از سر و تا ناخن پایت مدام میدهـــم جان خود و جان به جانت لب به لب  من نه تنها عاشق حسن و جمالت گشته ام بلکــه دارم دوست خوی سرگرانت لب به لب بی مبــــالات و سخن  سیر تـو دارد دیده ام  یعنی هر جا بنـــگرم باشد نشانت لب به لب از صـــف دلـــدادگان محمود را بیــــرون مکن است حاضر سر دهد در بوستانت لب به لب ------------------------------------------------- سه شنبه 03 سنبله 1394 هجری خورشیدی که برابر می شود به 25 آگست 2015 میلادی سرودم احمد محمود امپراطور کابل/افغانستان

بــــاده ای ناب است در لعــل لبانت لب به لب

سکر می دارد لب و کـــــام و  زبانت لب به لب

لب گـــذار و لب بــــده هر لحظه در موج نفس

تا شراب عشق گیـــــــرم از دهانت لب به لب

چشمت از شوق نگاهــی تیــز بین دارد شرار

بحــــر از در دانه ای اشـــکی روانت لب به لب

تیغ ابـروی تو خنجــــــر می زند بر جان عشق

قــــاتل عشــــــاق در چـاچِ کمانت لب به لب

عطر گیسوی تو  یکعــالم  ز خود مدهوش کرد

پـــــر بـُوَد در هــــــر کجا دیوانگانت لب به لب

آفتــــــــاب سیـــــنه ات موج بهارستان شوق

پــرتــــو خورشیـــــــد دارد آستانت لب به لب

صــــد طواف کعبه در گِـرد کمــــــر دارد جنون

مست از خود رفتـــه در موی میانت لب به لب

کوهی یاقـوت و گهـــــــر دارد تن زیبــــــــا تو

چشم من روشن ازان محبوب کانت لب به لب

ساق سیمین ترا بوســـــه زدن آسان نیست

چون فتــــاده در تهی پا عاشقانت لب به لب

بوســــــه گیـــرم از سر و تا ناخن پایت مدام

میدهـــم جان خود و جان به جانت لب به لب

من نه تنها عاشق حسن و جمالت گشته ام

بلکــه دارم دوست خوی سرگرانت لب به لب

بی مبــــالات و سخن  سیر تـو دارد دیده ام

یعنی هر جا بنـــگرم باشد نشانت لب به لب

از صـــف دلـــدادگان محمود را بیــــرون مکن

است حاضر سر دهد در بوستانت لب به لب


----------------------------

سه شنبه 03 سنبله 1394 هجری خورشیدی


که برابر می شود به 25 آگست 2015 میلادی

سرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان


[ سه شنبه 94/6/3 ] [ 9:22 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

 گل ز بــــاغ کیست تا اینــــگونه حاصل شد قریب بخت خواب آلــود با خون خورده بسمل شد قریب اشـک رفت از دیــــده و، امیـــــــد ها بیگانه شد تاکه یـــاران با جمــــع نـــادان و جاهل شد قریب زورقـــم بشکست و، تابـــم رفت از ملک حضــور با چنین حالت شـــدم در بحـــر بی ساحل قریب دل صـــــدا کردم اجل بی بند و بار آمــــد سـرم اینچین بر من حجــابت هــــای عاجل شد قریب کهکشان های نفس را سوخت این آهنگ عشق تـــــا به صیــــد آرزو شمشیــــر قاتل شد قریب آنچه را دیدم در این چرخنـــــده ای آشفتــه حال عاقبـت بی ارزش و در سعـــی باطل شد قریب طبــــع ناموزون من از سکتـــه خوانی های نظم در تـــــرازوی سخن با شعـــــر بیدل شد قریب دیــده ام را خــــار مـژگان سد راهی عشق شد وضـــع ناهمـــوار را مشکل به مشکل شد قریب سالهـــــا از یــــاری محمــــود و یــــاران بگذرد در وفــــاداری خطــــوط و حــد فاصل شد قریب ---------------------------------------- دوشنبه 02 سنبله 1394 هجری خورشیدی که برابر می شود به 24 آگست 2015 میلادی سرودم احمد محمود امپراطور

طبــــع ناموزون من از سکتـــه خوانی های نظم در تـــــرازوی سخن با شعـــــر بیدل شد قریب  احمد محمود امپراطور

گل ز بــــاغ کیست تا اینــــگونه حاصل شد قریب

بخت خواب آلــود با خون خورده بسمل شد قریب

اشـک رفت از دیــــده و، امیـــــــد ها بیگانه شد

تاکه یـــاران با جمــــع نـــادان و جاهل شد قریب

زورقـــم بشکست و، تابـــم رفت از ملک حضــور


با چنین حالت شـــدم در بحـــر بی ساحل قریب

دل صـــــدا کردم اجل بی بند و بار آمــــد سـرم

اینچین بر من حجــابت هــــای عاجل شد قریب

کهکشان های نفس را سوخت این آهنگ عشق

تـــــا به صیــــد آرزو شمشیــــر قاتل شد قریب

آنچه را دیدم در این چرخنـــــده ای آشفتــه حال

عاقبـت بی ارزش و در سعـــی باطل شد قریب

طبــــع ناموزون من از سکتـــه خوانی های نظم

در تـــــرازوی سخن با شعـــــر بیدل شد قریب

دیــده ام را خــــار مـژگان سد راهی عشق شد

وضـــع ناهمـــوار را مشکل به مشکل شد قریب

سالهـــــا از یــــاری محمــــود و یــــاران بگذرد

در وفــــاداری خطــــوط و حــد فاصل شد قریب


----------------------------------------

دوشنبه 02 سنبله 1394 هجری خورشیدی


که برابر می شود به 24 آگست 2015 میلادی

سرودم

احمد محمود امپراطور


[ دوشنبه 94/6/2 ] [ 2:57 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

  صبحِ هستی در لبــــاسِ فقرِ ما محرم نشد در دلِ آفت پرستـــــم بوی گــل مرهم نشد جیـــوه از بس کرد جنسِ هرزه را بازارگان گوهــــرِ اشکم به کلکِ بد گهـــر خاتم نشد عرش و کرسی و سماوات و خدا استاد شد راستــی ها در سرشتِ این بنــی آدم نشد طوطی با گفتار خود کی میکند سعی عمل عالَمی در این جهان عالِم شد و عالَم نشد دادم از دست آنچه را باید نمیـدادم ز دست خاک بر سر کردم و خون دلـــم شبنم نشد نه متاع در کاروان نه یــاری از این رهروان بسملِ جا مانده را بانگِ جـــرس ماتم نشد تیـــر از هر سو زند محمود را این چـرخ دون خون شد و آتش به جـان افتاد اما خم نشد ------------------------------------------- بامداد یکشنبه اول سنبله 1394 هجری خورشیدی که برابر می شود به 23 آگست 2015 میلادی سرودم احمد محمود امپراطور افغانستان

صبحِ هستی در لبــــاسِ فقرِ ما محرم نشد

در دلِ آفت پرستـــــم بوی گــل مرهم نشد

جیـــوه از بس کرد جنسِ هرزه را بازارگان

گوهــــرِ اشکم به کلکِ بد گهـــر خاتم نشد

عرش و کرسی و سماوات و خدا استاد شد


راستــی ها در سرشتِ این بنــی آدم نشد

طوطی با گفتار خود کی میکند سعی عمل

عالَمی در این جهان عالِم شد و عالَم نشد

دادم از دست آنچه را باید نمیـدادم ز دست

خاک بر سر کردم و خون دلـــم شبنم نشد

نه متاع در کاروان نه یــاری از این رهروان

بسملِ جا مانده را بانگِ جـــرس ماتم نشد

تیـــر از هر سو زند محمود را این چـرخ دون

خون شد و آتش به جـان افتاد اما خم نشد


-------------------------------------------

بامداد یکشنبه اول سنبله 1394 هجری خورشیدی


که برابر می شود به 23 آگست 2015 میلادی

سرودم

احمد محمود امپراطور


افغانستان


[ یکشنبه 94/6/1 ] [ 11:32 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

مخمس بر غزل: حضرت ابوالمعانی بیدل رح احمد محمود امپراطور ******************************** بر ِ مطرب ِ بد آمـــوز دف و چنگ می فرستم رم ِ آهـــــویی ختـــن را به پلنگ می فرستم به خمار باده مستـان می و بنگ می فرستم بر ِ یــــــار اگـــر پیــــام ِ دل ِ تنگ می فرستم به امیـــــد باز گشتن همـــه رنگ می فرستم ________________________________ اگـــرم شود میســـــــر بمن عمـــــر جاویدانی همـی کارمی بدلهـــــا همـــه تخــــم مهربانی مشت خاک را چه حاصل زغرور و شخ کمانی در صلـح می‌ گشـــــــــاید ز هجــــــوم ناتوانی مژه‌ وار هر صفـــی را که به جنگ می‌فرستم ________________________________ بفـــرازمی ز همـــت سر خود بچـرخ ِ گردون ز خــدا و طالع ِ خود شده ام همیشـه ممنون به شهید ناز عشقت چه خطر به رخت گلگون نی‌ام آن که دستـــگاهم فکند به ورطه ی خون پر اگر بهـــــم رسانـــــــم به خدنگ می‌فرستم ________________________________ به نوای بلبــــل عشق عــرق از گلاب ما کش دل دردمــــــــند مــــــــا را تو ز وادی بلا کش بگشـای چهـــــــره ات را و حقیقت از گوا کش اثر پیـــــــام عجــــــــــزم ز خرام اشک وا کش به طواف دامن امشب دو سه لنگ می‌فرستم ________________________________ عجب است ز فطــــــرت دوُن برود خیال باطل گل آفت است یکســـــــــــر بر صیــــد تیغ قاتل ز تلاش نابجــــا ات به ظفــــر نـــــگردی نایل ز درشتـــــــی مـــــزاجت نی‌ام ای رقیب غافل اگر ارمغــان فرستــــم به تو سنگ می‌فرستم ________________________________ به غــریق ِ بحر عشق به نجات ساحلی نیست گل بــــــــاغ آرزو را ز خمــــوشی بلبلی نیست شب و روز انتظارم به رسیـــدن حاصلی نیست به هزار شیشه زین بزم سر وبرگِ قلقلی نیست ز شــــکست دل ســلامی به ترنگ می‌فرستم ________________________________ همه لذت دو عالــــــم ندهـــــــم به یک گدازت به سجودت اوفتـــــــــــادم بنمــــایم اهل زارت تویی بهر من چو محمود منی غمــــزدا ایازت ز جهــــان رنگ تا کی‌ کشــــــــم انتظار نازت تو بیــــــا و گـــــر نه آتش به فرنگ می‌فرستم ________________________________ دل دردمنــــــــــد “محمود” شده ناصبور بیدل به اعجــــــاز نـــــــاز دارد بکلام ِ طور بیدل همـــــــــه عالـــــــم معنی بُوَد و شعور بیدل اگــــــر انتظـــــار باشــــــد سبب حضور بیدل همه‌ گر زمان وصل ‌است به درنگ می‌فرستم ________________________________ احمد محمود امپراطور

مخمس بر غزل: حضرت ابوالمعانی بیدل رح

احمد محمود امپراطور


*************************

بر ِ مطرب ِ بد آمـــوز دف و چنگ می فرستم

رم ِ آهـــــویی ختـــن را به پلنگ می فرستم


به خمار باده مستـان می و بنگ می فرستم

بر ِ یــــــار اگـــر پیــــام ِ دل ِ تنگ می فرستم

به امیـــــد باز گشتن همـــه رنگ می فرستم

______________________

اگـــرم شود میســـــــر بمن عمـــــر جاویدانی

همـی کارمی بدلهـــــا همـــه تخــــم مهربانی

مشت خاک را چه حاصل زغرور و شخ کمانی

در صلـح می‌ گشـــــــــاید ز هجــــــوم ناتوانی

مژه‌ وار هر صفـــی را که به جنگ می‌فرستم

______________________

بفـــرازمی ز همـــت سر خود بچـرخ ِ گردون

ز خــدا و طالع ِ خود شده ام همیشـه ممنون

به شهید ناز عشقت چه خطر به رخت گلگون

نی‌ام آن که دستـــگاهم فکند به ورطه ی خون

پر اگر بهـــــم رسانـــــــم به خدنگ می‌فرستم

______________________

به نوای بلبــــل عشق عــرق از گلاب ما کش

دل دردمــــــــند مــــــــا را تو ز وادی بلا کش

بگشـای چهـــــــره ات را و حقیقت از گوا کش

اثر پیـــــــام عجــــــــــزم ز خرام اشک وا کش

به طواف دامن امشب دو سه لنگ می‌فرستم

______________________

عجب است ز فطــــــرت دوُن برود خیال باطل

گل آفت است یکســـــــــــر بر صیــــد تیغ قاتل

ز تلاش نابجــــا ات به ظفــــر نـــــگردی نایل

ز درشتـــــــی مـــــزاجت نی‌ام ای رقیب غافل

اگر ارمغــان فرستــــم به تو سنگ می‌فرستم

______________________

به غــریق ِ بحر عشق به نجات ساحلی نیست

گل بــــــــاغ آرزو را ز خمــــوشی بلبلی نیست

شب و روز انتظارم به رسیـــدن حاصلی نیست

به هزار شیشه زین بزم سر وبرگِ قلقلی نیست

ز شــــکست دل ســلامی به ترنگ می‌فرستم

______________________

همه لذت دو عالــــــم ندهـــــــم به یک گدازت

به سجودت اوفتـــــــــــادم بنمــــایم اهل زارت

تویی بهر من چو محمود منی غمــــزدا ایازت

ز جهــــان رنگ تا کی‌ کشــــــــم انتظار نازت

تو بیــــــا و گـــــر نه آتش به فرنگ می‌فرستم

______________________

دل دردمنــــــــــد “محمود” شده ناصبور بیدل

به اعجــــــاز نـــــــاز دارد بکلام ِ طور بیدل

همـــــــــه عالـــــــم معنی بُوَد و شعور بیدل

اگــــــر انتظـــــار باشــــــد سبب حضور بیدل

همه‌ گر زمان وصل ‌است به درنگ می‌فرستم

__________________

احمد محمود امپراطور


[ دوشنبه 94/5/26 ] [ 10:32 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

  مخمس بر غـزل: امیـر خسرو دهلوی احمد محمود امپراطور ************* ز هجرانت کشیدم غم از این غباره تر بادا به ایثارت کنم جان ِ خود و ایثاره تر بادا بهار عمرت ای جان و دلم بهاره تر بادا دلم در عاشقی آواره شد آواره تر بادا تنم از بی دلی بیچاره شد بیچاره تر بادا _______________ نگاهی گرم و شوخت در نگه بیماریی دارد شکست قلب من در هر نفس دل داریی دارد به خاک مقدمت گردی سرم همواریی دارد به تاراج عزیزان زلف تو عیاریی دارد به خونریزی غریبان چشم تو عیاره تر بادا ______________ خدنگ و تیر مژگانی تو بی اندازه تر خواهم گلی روی تو در هر شهر پر آوازه تر خواهم اگر انجام عشقت این بُوَد آغازه تر خواهم رخت تازه است و بهر مردن خود تازه تر خواهم دلت خاره است و بهر کشتن من خاره تر بادا _____________ دگر از بینوایی ها روم من تا به کی هر سو خمیده قامت من چون کمان و تیغه ی ابرو شدم از فرط بیماری ندانی این منم یا، مو گر ای زاهد دعای خیر می گویی مرا این گو که آن آواره از کوی بتان آواره تر بادا _____________ سخن از صورت و از حسن او صد داستان آمد چمن از رنگ لب هایش به رنگ ضیمران آمد همه عشاق را بینی ز دستش در فغان آمد همه گویند کز خونخواریش خلقی بجان آمد من این گویم که بهر جان من خونخواره تر بادا ______________ کمانش تا به کی سوی منی بیچاره زه گردد ز غصه این گلوی من چو زلف او گره گردد اگر این است عدالت هرچه ما خواهیم نه گردد دل من پاره گشت از غم نه زان گونه که به گردد و گر جانان بدین شاد است یارب پاره تر بادا _____________ به بزم دیگران به من زنی تاکی می از ساغر نمی ارزد که” محمود“ات کنی زین بیش خاکستر ازین پیوسته بی باکی و از این خود سری بگذر چو با تر دامنی خو کرد “خسرو” با دو چشم تر به آب چشم پاکان دامنش همواره تر بادا ========================== احمد محمود امپراطور


مخمس بر غـزل: امیـر خسرو دهلوی

احمد محمود امپراطور


*************

ز هجرانت کشیدم غم از این غباره تر بادا

به ایثارت کنم جان ِ خود و ایثاره تر بادا


بهار عمرت ای جان و دلم بهاره تر بادا

دلم در عاشقی آواره شد آواره تر بادا

تنم از بی دلی بیچاره شد بیچاره تر بادا


_______________

نگاهی گرم و شوخت در نگه بیماریی دارد

شکست قلب من در هر نفس دل داریی دارد

به خاک مقدمت گردی سرم همواریی دارد

به تاراج عزیزان زلف تو عیاریی دارد

به خونریزی غریبان چشم تو عیاره تر بادا


______________

خدنگ و تیر مژگانی تو بی اندازه تر خواهم

گلی روی تو در هر شهر پر آوازه تر خواهم

اگر انجام عشقت این بُوَد آغازه تر خواهم

رخت تازه است و بهر مردن خود تازه تر خواهم

دلت خاره است و بهر کشتن من خاره تر بادا


_____________

دگر از بینوایی ها روم من تا به کی هر سو

خمیده قامت من چون کمان و تیغه ی ابرو

شدم از فرط بیماری ندانی این منم یا، مو

گر ای زاهد دعای خیر می گویی مرا این گو

که آن آواره از کوی بتان آواره تر بادا

_____________

سخن از صورت و از حسن او صد داستان آمد

چمن از رنگ لب هایش به رنگ ضیمران آمد

همه عشاق را بینی ز دستش در فغان آمد

همه گویند کز خونخواریش خلقی بجان آمد

من این گویم که بهر جان من خونخواره تر بادا


______________

کمانش تا به کی سوی منی بیچاره زه گردد

ز غصه این گلوی من چو زلف او گره گردد

اگر این است عدالت هرچه ما خواهیم نه گردد

دل من پاره گشت از غم نه زان گونه که به گردد

و گر جانان بدین شاد است یارب پاره تر بادا


_____________

به بزم دیگران به من زنی تاکی می از ساغر

نمی ارزد که” محمود“ات کنی زین بیش خاکستر

ازین پیوسته بی باکی و از این خود سری بگذر

چو با تر دامنی خو کرد “خسرو” با دو چشم تر

به آب چشم پاکان دامنش همواره تر بادا


==========================

احمد محمود امپراطور


[ دوشنبه 94/5/26 ] [ 10:20 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

موضوعات وب
امکانات وب


بازدید امروز: 130
بازدید دیروز: 525
کل بازدیدها: 1209193