نگشتی واقف احوال قلبِ سوخته ام 

دگر چقــدر کنـم عذر و ناله و زاری

امپراطور

شب که با تو من از عشق همسخن بودم

کنـــار لالـــه و نســـرین و یاسمین بودم

امپراطور

به رخ مـــاه تـــو آن زلــف چلیپــا زیبد

منی مجنون شده را همچو تو لیلا زیبد

امپراطور

دل تنــگ می شوم به هوای وصــال تو

از این که نیستم خبــر از روز و حال تو

امپراطور

کو دلی گــــز داغ محرومـــی نباشد دردمند

این جهان یکســـر بود ویرانـــــه ی رنجیدگان

امپراطور

من و تو را زنجیر های روزگار و نابرابری های زندگی به طرف خود میکشد

تا از هم دور شویم

اما

چیزی که مانع جدای  می شود پیوند دلها مان است

و

رابطه عاشقانه

بخداوند ایمان دارم

و

به عشق تو متیقنم

تو می آیی

چه زود

و چه دیر

و من

در انتظارت

ره بینم

---

امپراطور

عاشقم وصل ترا من ز خدا میخواهم

بوی پیراهنت از باد صبا  میخواهم

امپراطور

من و مرگ در فاصله 50 متری مقابل شدیم
شنبه 24 جوزا 1393 درست ساعت 08:00 صبح بوقت کابل بود که از خانه برای خریدن  نان و صبحانه بیرون شدم نیروی های امنیتی همه ساحات شهر را پوشش داده بودن وضیعت در حال آماده باش بود برای تدویر انتخابات  و تعین زعیم  کشور هنوز از سرک فرعی گام هایم به سرک عمومی نرسیده بود که انفجار مهیب انتحاری منا از جای بلند کرد و فضا محل ظرف چند ثانیه به دود خاکستر تبدیل شد و نیرو های اردو ملی، پولس ملی و امنیتی ملی به هر طرف پرآگنده شدن و مردمان که جهت استعمال راهی خود به پای صندوق های راهی از هر گوشه کنار می آمدن ناگهان متفرق شدن نمیدانم که  این حادثه اسفبار جان چه کسانی را گرفت و در تلویزیون ها هم بخاطر که افکار مردم مغشوش نشود چیزی گزارش نشد.
بهر حال من زنده ام و زنده گی را با تلخی هایش باز شیرین یافتم.
عزیزانم در هر کجایید دوستتان دارم.
و از فرد فرد شما التماس دعا خیر میکنم.
با ارج حرمت
امپراطور
کابل افغانستان
بیست چهار جوزا نود سه هجری آفتابی