عزیز من

نور چشم من

خیره هنرمند من

جوان مودب و هنر آفرین انگشتان عشق نگارت توانا و ذهن نیکو و آزاده ات

روشن ای فرزند نیک آیین و نیکو سیرت.

آنچه در حق من لطف کردی ممنون و مشکورم??????

چـــه بخواهی چــه نخواهی بغلت میگیرم

بوســــــه از لعــــلِ لبِ پُر عسلت میگیرم

عطرِ گیســوی تو در جان خـودم میــریزم

عـرقِ پیــــــکری بـــــــاده مثـــلت میگیرم

میــــــــزنم چاشنـــــی عشقِ ترا بی پـــروا

گر کنی عشــــــوه گری بـاز چلت میگیرم

روی هرجای من استم ز قفـــــای تو روان

به نگه بوســــــه زنــان پشتِ پلت میگیرم

در فضـــــای دلــــم از دیر به پرواز استی

از زمین تـــــا به سمــــــا مشتملت میگیرم

عشق ما و تو که امروزی و بازاری نیست

من که سر دفتـــــــــرِ عشـقِ ازلت میگیرم

بهجت زندگی را در قـــــدمت می بیــــــزم

لحظه ی ناخوشــــی و مستــــــذلت میگیرم

روز و شب سجــــــده زنم بر در معبود دلم

از خـــــــدا زنــــــدگی لـــــم یزلت میگیرم

تختِ شاهی تو بنــــــا ساز به روی نگه ام

من سپهــــــداری کــــوی و محلت میگیرم

تو بمــــــــان زنـــــدگی کن لذت دنیا از تو

منِ جانپـــاس که راهــــــــی اجلت میگیرم

تاج سر، ســـرور دل زندگی بخش محمود

کاخِ از عشق و هنــــــــر با غزلت میگیرم
----------------------------------------

یکشنبه 14 میزان 1398 خورشیدی

که برابر میشود به 06 اکتبر 2019 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور

من ز دستِ یار بی پــــــروا شـدم بی بال و پر

زنـــدگی دارم به روی خنجــــرِ تیــــز و تبـــر

غیــــــرِ حق از حال من دیگر نمی باشد خبــر

بستـــــرِ خوابـــــم شده در دوزخِ یـــــوم البـدتر

سوختـــــم وا سوختــــم از دستِ عشـقِ بی پدر
-------------------------- ------------------

نالـــــه ی خود را به ســــوی کهکشان باید کنم

رفتـــــه رفتـــــه تا به دشتِ بیــــکران باید کنم

این سیـــــــه بختـــــم دگــر بار امتحان باید کنم

یــــــا به جانِ درد منـــــــدم قصـدِ جان باید کنم

زنــــدگی دارم سراســـر در مجــــازات و خطر
--------------------------------------------

بلبـــــــلِ داستـــــان سرایی ســــروی آزادم نشد

حسِ خرسنـــــدی به حـــــالِ زار و ناشـادم نشد

مــــانعی ایــن درد و آه و داد و فـــریـــــادم نشد

بسمل افتــــــــادم به پایش لیــــــک صیـادم نشد

گپ نشـــد گریــــه نشــد در قلبِ سنگش کارگر
--------------------------------------------

با الهــــــــا توبه کـــــــردم در نمــــــاز افتاده ام

در نهـــــان خود به ســـــوز و در گذار افتاده ام

عذر خواهــــــی کرده و با صـــد نیـاز افتاده ام

همچــو مــــــرده پیش پــــــای او دراز افتاده ام

صبـــــــر میخواهـم به خود با اینچین نوع بشر
--------------------------------------------

خون ز چشمــــم از سحر تا نیمـه شبها میـــرود

شیـــــــون من گاه گــــــاهی تـــا ثـــریا میـــرود

بیخـــودی هایـــــم به گـــــردون تماشا میـــرود

عمــــر من با درد و غم اینـــگونه شیدا میـــرود

کس مبــــــادا همچـون افتـــــــاده با این درد سر
--------------------------------------------

گــاه به طعنه گــاه به تهمت گاه به سنگم میزند

گــاه در بیـــــن خـــــــلایق نـــــام و ننگم میزند

گــاه به عشــــــوه میبــــرد گـــاه با تفنگم میزند

آتشِ آشــــــــوبِ خــــود در خُلــقِ تنـــگم میزند

کــــــاش از اول ز خوی او همـــــی بــودم خبر
--------------------------------------------

صد پشیمـــــــانم مـــــرا از زنده بـــودن میکند

صد مـــــراتب هر چـه را بدتر ز دشمن میکند

زندگـــانی بر ســـــرم چون جان سپردن میکند

طالب و داعش نکرد او آنچــــــه بــا من میکند

مشکل مــــا حل نمی گــــردد به دوحـه و قطر
--------------------------------------------

می کشی محمود یا که زنده می مانی بس است

اینقــــدر ظلم و جفـــا و نامسلمـــــانی بس است

یک کمی آبــــــاد میکن خانه ویرانی بس است

هی رهایم کن.! ستــم بر جان زندانی بس است

در زمین گــر جا نـــدادی میــــــروم سوی قمر
--------------------------------------------

جمعه 05 میزان 1398 خورشیدی

که برابر میشود به 27 سپتمبر 2019 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور

دستِ نـــــاکس تفنــــگ می بینم

شـــــــــرع آغــاز جنگ می بینم

سرعت موج زندگـــــــــانی خلق

در افـــــــول و درنـــگ می بینم

فاســدین می زنند کباب و شراب

مفســـــــــــدین را دبنگ می بینم

جمع بــــــادافره بــــاده نوش لجن

عامی مــــــردم به تنـگ می بینم

کــــــار امــــــــروزی ملت بیکار

طعن و توهیــــن و ننگ می بینم

رهـــروان گوسفندی و خون سرد

رهبـــــــــــران را پلنگ می بینم

گفتـــــــه ها تا عمــل ثری و سما

واژگــــــــان را جفنـــگ می بینم

بعضی در فـــــکر صلح و آزادی

بعضی دیــــگر گـــرنگ می بینم

یک طرف دهشت افکنِ خونخوار

یک طرف عــر و عنگ می بینم

بی سبب کاهلیم و صـــــد افسوس

دشمنــــــــــان را زرنگ می بینم

کـــــــار نــــادان به چوکی و دفتر

دست دانــــــــا کلنـــــگ می بینم

هر چـــــه وارونـــه است وارونه

بردگـــــــان را سرهنگ می بینم

اعتمــــــاد و یقیـــــــن بود مشکل

شهــد را پـــــــر شرنگ می بینم

تندی رفته ز مـرچ و سیر و پیاز

تلخـــــی در بــــادرنگ می بینم

بقـــه شد جانشین بیشــــه ی شیر

پشـــــــــــه را کرگدنگ می بینم

هر که مکتوب مـرگ زیـــر بغل

پای هر کـــــه به سنگ می بینم

وعظ و تبلیـــــغ واعـظ و مـــــلا

گوشی سامــــــع خدنگ می بینم

دل پــــر از کینــه ذهن ها خالی

شوق قــــــــدرت نهنگ می بینم

از حـــلال و حـــــرام اگر گذری

نشئـــــــــه در دود بنگ می بینم

کـــارد از استخوان به مغز رسید

صبـــــــر در گور تنگ می بینم

حیـــــــــرتم می کشد مرا محمود

این چه فتنـــه چه رنگ می بینم
------------------------------

دوشنبه اول میزان 1398 خورشیدی

که برابر میشود به 23 ستمبر 2019 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور