طرح و اندیشــه ی نو را ز سر ایجاد کنیدیوسف خویش از این چـــــاه غم آزاد کنیدنگذاریـــد شود حادثــــه هــــا دامنـــــگیربلمقابل بر ِ ظالــــــــم شده بیــــــــداد کنیدز عمارتـــکده ی واهمــــــه آید بیـــــرونقصـــر آزاده گی را با فخــــــــر آبـاد کنیدعَلَم فخــــــــر زنیــــــــد بر ســــر بام دنیاز جمـــــــــع نامـوران خویش قلمداد کنیدعشق وحب الوطنــی را بدهید در دل جایروح و ارواح ِ شهیـــــدان وطن شاد کنیدز رهی لطف و کــــــرم بر ضعفای میهنبه توانایی خود رفتــــــــــــه و امداد کنیدبه گدایـی نکنیـــد ملت خود را تحقیــــــربه ره و رســــم نکو دعوت و ارشاد کنیدکوه خشــکیده به همت بنماید همــــه سبزهمه را ســـرو صنوبر، همـه شمشاد کنیدآتش جنگ و ستـــــــم دور کنید از کشورهمـــگی تحفه به اولاده ی شــــــداد کنیدببرید قــــاف غــــــرور تا به ستیغ پامیربر آینــــــــــده چنین زنده گی بنــیاد کنیدلذت آب و هوا را ببـــرید هر شب و روزهـــر یکی شکر به این لطف خداداد کنیدباشد این آرزو ها در دل"محمود"همیشپاس این آرزو هـــا کــــرده ورا یاد کنید
دوشنبه 12 حمل 1392 هجری خورشیدیکه بـرابـر میشود به اپـــریل 2013 میلادیســـــــــــرودماحمد محمود امپراطورافغانستان
