اگر شانسی را از دست دادید، امید را از دست ندهید.

امپراطور

اولین روز ماه مبارک رمضان 1392 هجری خورشیدی به همه عزیزان، سروران، دوستان دور از من و تمامی مسلمانان جهان مبارک.

احمد محمود امپراطور

بیت غزل:

از مسجــــدم بســــوی کلیسا کشانده یی


خدمتـــــــگذار بر در میخـانه می شوم


امپراطور

میشوم افســــر اگــــــر او شــوق باداری کند


با خدنگ نــــــــاز خود بر مـــا سپهداری کند


دلبـــــر بی باک مــــا گــــــر فکر دلداری کند


بخت نا فـــــرجام اگـــــر با عاشقان یاری کند


یــــــــــار عاشق ســوز ما ترک دلآزاری کند


------------------------------------------


قامت استاده ی ســــــــــرو اش بمن شد آفتی


چشـــــم زیبــــــایش ربود از من روال راحتی


غیـــــــــر من دیــگر ندیده این جمال و طلعتی


بر گذرگاهش فــــــــــــرو افتــادم از بی طاقتی


اشــــــــک لرزان کی تواند خویشتن داری کند


------------------------------------------


زخـــــــم های قلب من با سـوزن مژگان بدوز


آی و این خلوتگه ی تاریــــک را آتش فروز


میـــروم از خویش تا یـــــاد تو میــآرم هنوز


چـــــــاره ساز اهل دل باشد می اندیشه سوز


کو قـــدح؟ تا فارغــــم از رنج هوشیاری کند


------------------------------------------


تیـــــر از چاچ کمان خود بمن میـــــکن رها


خون خود در دفتــــــــر دست تو میسازم حنا


عشق کی گــــــــردد بمرُدن از دل عاشق جدا


دام صیــــــاد از چمن دلخــــــواه تر باشد مرا


من نه آن مرغــــــم که فریاد از گرفتاری کند


------------------------------------------


یک جهان امیــد دارم، یک جهانم آرزوست


کهکشانهای خُم نیــــلی بمن جام و سبوست


گرچه آن مهرو کمـی بی اعتنا و تند خوست


عشق روز افزون من از بیوفایی های اوست


میــگریزم گــــــر بمن روزی وفــــاداری کند


------------------------------------------


کو دمــــــــاغ مست تــا نوشد ز جام مـا مُلی


کیست؟ تا داند هــــــزاران داستـــان از بلبلی


هریکی افتاده می بینـــــــــم به زنجیر و غلی


گوهـــــــــر گنجینــــه ی عشقیم از روشندلی


بین خوبــان کیست؟ تا مــــا را خریداری کند


------------------------------------------


از محیط و کشـــــــور ممتـــــاز می آید رهی


با هزاران عشق و سوز و ساز می آید رهی


در جمــــع اهـــــــل ادب دمساز می آید رهی


از دیــــــــار خواجــــه ی شیراز می آید رهی


تا ثنــــــــــای خواجــــــه عبدالله انصاری کند


------------------------------------------


شد بهـــــــاران تا نمودم این غزل را انتخاب


امپـراطور عمق لذت بـــــرد از این شعر ناب


گلستــان مـــــا معطـــــر بــــــاد از بوی گلاب


میرسد با دیده ی گوهر فشان همچون سحاب


تا بر این خـــــاک عبیـــــر آگین گهرباری کند


------------------------------------------


یکشنبه 16 سرطان 1392 هجری خورشیدی


که برابر میشود به 07 جولای 2013 میلادی


ســـــــــــــــــــرودم


احمد محمود امپراطور

با نامــــه ی نشــد که کند یــار، یاد ما

تا این دل شکسته ی ما هم صبر شود

امپراطور

بیـــا که زندگیم بی تو سخت و اجمالیست

هــــــــزار گر بشود جمع جای تو خالیست

شکوه هر نــــــگه ات باور و امیـــد و یقین

تـــراوش گهـــــــر از لب ز فطرت عالیست

ز آشنـــــــایی ما سالهــــاست میــــگذرد

نه آشنـــــــایی امروز و ماه و امسالیست

اگر چه نامــــــه و پیغام از تو نیست مـــرا

ولـــــــی ز باد صبا از تو بوی و احوالیست

فــــــریب مدعیــــــان خذف فـروش مخور

که کرده ها شرر انگیز و گفته اغفالیست

ز نقــــــــــد زندگی خویش سود عشق ببر

که نسیه ها همه نقد است و نقد اکمالیست

ز گــــــــــرد باد حـــوادث زبون مشو هـــرگز

که خم شدن به خصــــم احتمال پامالیست

شغال و، شیـــــــــر شدن فخر آدمیت شد

تو گویی آدمیت ختـــــــم دوره ی دالیست

حقیقت از که بجــــــوی و اعتبــــار به کی

هر آنچه را که ببینی خیـــال و تمثالیست

جهان چو لعبتی مویین کمــــر بچشم آید

همین که وارسی پر درد و بدهن ذالیست

بس است ناله ی محمود ز هجر و غصه یار

که انتظار تمام است و فصل خوشحــالیست

23- 06 1391

هجری خورشیدی سرودم

احمد محمود امپراطور