سفارش تبلیغ
صبا ویژن

خورشید تابنده عشق
قالب وبلاگ
لینک دوستان

شب نیست فقط بگویی امشب روز است امشب، شبی ســال نـو شبی نوروز است آهنــگِ خوشـی و عطری گیسـویی بهار فــــردا گـل ســـرخِ لالـه دل افروز است احمد محمود امپراطور


شب نیست فقط بگویی امشب روز است

امشب، شبی ســال نـو شبی نوروز است

آهنــگِ خوشـی و عطری گیسـویی بهار

فــــردا گـل ســـرخِ لالـه دل افروز است

امپراطور


[ دوشنبه 96/12/28 ] [ 10:54 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]


[ دوشنبه 96/12/28 ] [ 1:10 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

 

دوستان عزیز و صاحبدل درین سه روز اخیر

قلبم مال مال اندوه و تالم گردیده است.

خبر رحلت دو جوان نازنین و صاحب کمال

که از سجایا نیک و اخلاق بی مثال برخوردار بودند

مرحوم مغفور منصور جان خلیلی فرزند استاد مسعود خلیلی در ایالات متحده امریکا

و سید هدایت جان در کشور آلمان

که هر دو در اثر بیماری لاعلاج بعد از گشتاندن درد ها

و رنج های فراوان جان های شیرین خود را از دست دادند

و ما را و دودمان نجیب و اقارب عزیز شان را داغدار ساختند

و من امروز با اشک و ماتم داری این غزل را سرودم

و به ارو
اح طیبه این دو جوان نامراد نثار میدارم.

خداوند رحمان و رحیم ارواح جمیع گذشتگان به خصوص

روح منصور جان خلیلی و سید هدایت جان را تا قیام قیامت

در لفافه های رحمانیتش شاد و آرام داشته باشد.

آمین

بدون یــــار عطــــر گــــل و نو بهار چی جــــوش بنفشــــه و دمن و مــرغزار چی بعد از گذشتــی حادثه ای مرگ و زندگی چشـــم انتظــار زندگی یی مرگبــــار چی بـــر حال دردمنــد که خود بین آتش است دامـــان سبــــز و سایه ای بید و چنار چی ما خود به گـور این تن خود دفن گشته ایم شــوقِ به جشــن لاله و سیـــــر مزار چی او رفت و عمـــر من ز پی اش نیز میرود چند عکس و نامـــــه گر شودم یادگار چی سیمــــرغ با شکوهی خیالم به خاک خفت دیــگر گذشتـن از سری بند و حصار چی بر یـــار بی مـــروت مغــــرور خود پسند شب های سرد و گریه ای بی اختیار چی در گوش من صـــدای کسی میرسد مـدام دیگر مــــرا به ناله ای قمری و سار چی دنیـــــاست بی وفــــا و نفس سعی نابکام گــــردن کشـــی و دبدبــــه و افتخار چی جـــز تلخی چیست لذت امروزی زندگی محمود بــــاده ای کـــــه ندارد خمار چی ------------------------------------- بامداد یکشنبه 27 حوت 1396 آفتابی که برابر میشود به 18 مارچ 2018 ترسایی سرودم احمد محمود امپراطور


بدون یــــار عطــــر گــــل و نو بهار چی

جــــوش بنفشــــه و دمن و مــرغزار چی

بعد از گذشتــی حادثه ای مرگ و زندگی

چشـــم انتظــار زندگی یی مرگبــــار چی

بـــر حال دردمنــد که خود بین آتش است

دامـــان سبــــز و سایه ای بید و چنار چی

ما خود به گـور این تن خود دفن گشته ایم

شــوقِ به جشــن لاله و سیـــــر مزار چی

او رفت و عمـــر من ز پی اش نیز میرود

چند عکس و نامـــــه گر شودم یادگار چی

سیمــــرغ با شکوهی خیالم به خاک خفت

دیــگر گذشتـن از سری بند و حصار چی

بر یـــار بی مـــروت مغــــرور خود پسند

شب های سرد و گریه ای بی اختیار چی

در گوش من صـــدای کسی میرسد مـدام

دیگر مــــرا به ناله ای قمری و سار چی

دنیـــــاست بی وفــــا و نفس سعی نابکام

گــــردن کشـــی و دبدبــــه و افتخار چی

جـــز تلخی چیست لذت امروزی زندگی

محمود بــــاده ای کـــــه ندارد خمار چی

-------------------------------------


بامداد یکشنبه 27 حوت 1396 آفتابی

که برابر میشود به 18 مارچ 2018 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور


[ یکشنبه 96/12/27 ] [ 4:28 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

عکس جدید و بهاری احمد محمود امپرطور


در غنچه ی لبهای تو صد جوش بهار است

این فلسفـــــه را حــلِ معمـــا شــدنی نیست


امپراطور


[ شنبه 96/12/26 ] [ 11:36 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

  نکهـــت نــــــو بهــــــار می آید  شرفــــــه ای پــــای یار می آید  از همــــــان جنت که می گویند  عطــــری پــــــروردگار می آید  غنچه ها پر زباده ای خوشرنگ  بلبــــــــل دل شــــــــکار می آید  میـله هفت سین و سبــــزه و گل  رســــم کهنــــــــــه دیـار می آید  با نسیـــــــم سحـــــرگه ای امیـد  نغمـــــــــه ای جویبــــار می آید  قمـــــری شوق با پــــرنده عشق  به ســـــــرِ شاخســــــــار می آید  جنـــده بـــالا و جشن نـــــورزی  جنــب و جوش مــــــزار می آید  دامن سبــــزِ کوهی سر به فلک  نی و آهنـــــــگِ تــــــار می آید  طالع من در این بهـــــار وفــاق  سخــت نا ســــــــــازگار می آِید  به کنــــار تو ســـروی بی پروا  محمــــودِ  اشکبـــــــــار می آید ------------------------------  بامداد یکشنبه 20 حوت 1396 آفتابی  که برابر میشود به 11 مارچ 2018 ترسایی  ســـرودم  احمد محمود امپراطور


نکهـــت نــــــو بهــــــار می آید

شرفــــــه ای پــــای یار می آید

از همــــــان جنت که می گویند

عطــــری پــــــروردگار می آید

غنچه ها پر زباده ای خوشرنگ

بلبــــــــل دل شــــــــکار می آید

میـله هفت سین و سبــــزه و گل

رســــم کهنــــــــــه دیـار می آید

با نسیـــــــم سحـــــرگه ای امیـد

نغمـــــــــه ای جویبــــار می آید

قمـــــری شوق با پــــرنده عشق

به ســـــــرِ شاخســــــــار می آید

جنـــده بـــالا و جشن نـــــورزی

جنــب و جوش مــــــزار می آید

دامن سبــــزِ کوهی سر به فلک

نی و آهنـــــــگِ تــــــار می آید

طالع من در این بهـــــار وفــاق

سخــت نا ســــــــــازگار می آِید

به کنــــار تو ســـروی بی پروا

محمــــودِ  اشکبـــــــــار می آید

------------------------------

بامداد یکشنبه 20 حوت 1396 آفتابی

که برابر میشود به 11 مارچ 2018 ترسایی

ســـرودم

احمد محمود امپراطور


[ یکشنبه 96/12/20 ] [ 12:33 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

برای فهمیدن کوشا باش، ولی برای فهماندن اصرار نکن  احمد محمود امپراطور


برای فهمیدن کوشا باش،

ولی برای فهماندن اصرار نکن

امپراطور


[ شنبه 96/12/19 ] [ 5:11 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

داغِ دل؛ مرگِ پدر، رنـجِ نبودِ یـــاران واقعاً دردی بزرگی ست که من میدانم  احمد محمودامپراطور


داغِ دل؛ مرگِ پدر، رنـجِ نبودِ یـــاران

واقعاً دردی بزرگی ست که من میدانم

امپراطور


[ دوشنبه 96/12/7 ] [ 3:22 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

با درد و بلا سینـــــــه سپر شد زن افغان از رنج و غمی هستی خبر شد زن افغان در دایـــــره ای این همـــــه بدبختی عالم زیــــر لگدی تیــــر و تبــر شد زن افغان وامــــاند ز علم و فن و تعلیــــم و تجارب با آرزو هـــــا بین شــــــرر شد زن افغان بیچاره و آواره شــــد از جنگ و تعصب سمبول سیـــــاه بختی بشر شد زن افغان از ظلم و ستــم خم شده است قامت نازش چون ابر سیــــه دیده ای تر شد زن افغان گاهی به غمی خانه و گاه در غــم فرزند گاه در غــــم عــــزای پدر شد زن افغان ای جمــع که امــــروز نشستید به کرسی دارید خبـــــر خاک به سر شد زن افغان محمود چنین حالت بد روزی روان است افســوس تباه گشت و هدر شده زن افغان ------------------------------------- یکشنبه 06 حوت 1396 آفتابی که برابر میشود به 25 فبروری 2018 ترسایی سرودم احمد محمود امپراطور


با درد و بلا سینـــــــه سپر شد زن افغان

از رنج و غمی هستی خبر شد زن افغان

در دایـــــره ای این همـــــه بدبختی عالم

زیــــر لگدی تیــــر و تبــر شد زن افغان

وامــــاند ز علم و فن و تعلیــــم و تجارب

با آرزو هـــــا بین شــــــرر شد زن افغان

بیچاره و آواره شــــد از جنگ و تعصب

سمبول سیـــــاه بختی بشر شد زن افغان

از ظلم و ستــم خم شده است قامت نازش

چون ابر سیــــه دیده ای تر شد زن افغان

گاهی به غمی خانه و گاه در غــم فرزند

گاه در غــــم عــــزای پدر شد زن افغان

ای جمــع که امــــروز نشستید به کرسی

دارید خبـــــر خاک به سر شد زن افغان

محمود چنین حالت بد روزی روان است

افســوس تباه گشت و هدر شده زن افغان

-------------------------------------

یکشنبه 06 حوت 1396 آفتابی

که برابر میشود به 25 فبروری 2018 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور


[ یکشنبه 96/12/6 ] [ 9:0 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

سخنان کوتاه از احمد محمود امپراطور


به گذشته‌ای که

تغییری در آینده ات نمی آورد،

تدبر نکن.

امپراطور


[ یکشنبه 96/12/6 ] [ 11:16 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]

پیــــوند عاشقــــانه، بـــــا یک نگاه برآمد دردی هــــــزار پهــــلو، از بی پناه برآمد حـــال فقیــــر دائیـــم، وفق مُراد او نیست لیـــکن همیشــه دارا، روز اش سیاه برآمد فریــــاد پای باران، از کوه و چشمه خیزد این بحر پــــر تلاطم، از زیـــر کاه برآمد ملا و زاهـــــد شهـر، عالم نمی توان گفت قـــرض ثواب نــــادان، نقـــدی گناه برآمد در عـــزت خدایی، اســــرار بیکران است اشعـار من چو یوسف، از عمق چاه برآمد آن شوخ چشم بیباک، در بین خوب رویان بــــاور نداشتـــــــم من، عالـــــم تباه برآمد در زیر تیـــغ ابـــــرو، تـاب چو من نباشد با یک عتــــاب دیـــدم، چنـدین سپاه برآمد در شـام تار هجـران، در نا امیدیی محض از زیـــر چــادر شب، رخساری ماه برآمد قــــدر گهـــر نداننــد، در مُلک سفله پرور خـر مهـره یــا ز گـردن، یـا از کلاه برآمد در کنج خلوت خود، با درد و سـوز و ناله کــردم نظر که محمود چون پادشـاه برآمد --------------------------------------- بامداد جمعه 04 حوت 1396 آفتابی که برابر میشود به 23 فبروری 2018 ترسایی سرودم احمد محمود امپراطور


پیــــوند عاشقــــانه، بـــــا یک نگاه برآمد

دردی هــــــزار پهــــلو، از بی پناه برآمد

حـــال فقیــــر دائیـــم، وفق مُراد او نیست

لیـــکن همیشــه دارا، روز اش سیاه برآمد

فریــــاد پای باران، از کوه و چشمه خیزد


این بحر پــــر تلاطم، از زیـــر کاه برآمد

ملا و زاهـــــد شهـر، عالم نمی توان گفت

قـــرض ثواب نــــادان، نقـــدی گناه برآمد

در عـــزت خدایی، اســــرار بیکران است

اشعـار من چو یوسف، از عمق چاه برآمد

آن شوخ چشم بیباک، در بین خوب رویان

بــــاور نداشتـــــــم من، عالـــــم تباه برآمد

در زیر تیـــغ ابـــــرو، تـاب چو من نباشد

با یک عتــــاب دیـــدم، چنـدین سپاه برآمد

در شـام تار هجـران، در نا امیدیی محض

از زیـــر چــادر شب، رخساری ماه برآمد

قــــدر گهـــر نداننــد، در مُلک سفله پرور

خـر مهـره یــا ز گـردن، یـا از کلاه برآمد

در کنج خلوت خود، با درد و سـوز و ناله

کـردم نظر که محمود چون  پادشـاه برآمد

---------------------------------------

بامداد جمعه 04 حوت 1396 آفتابی

که برابر میشود به 23 فبروری 2018 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور


[ جمعه 96/12/4 ] [ 12:22 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

موضوعات وب
امکانات وب


بازدید امروز: 84
بازدید دیروز: 86
کل بازدیدها: 1247912