یاد که مانــد به خاطــــر من جاویدان تویی


یار که کــــــــرد رنجــــــه دل شادمان تویی


امپراطور

به عشق آنقدرها شعله ورشدم چون شمع


که خــاک از پــر پروانـه شد مـــــزار مرا

امپراطور

رسیـــــده است ز تــــــو رنــج بی شمار مرا

که رفته است ز ســــــــر هوش و اختیار مرا

اگــــــر چه عهد وفـــــای تو جمله بود دروغ

سبب چـه بود کـــــه مانـــــدی در انتظار مرا

ز داغ لاله ستـــــــان داغ بیشتــــــــــــر دیدم

به غصه هـــــــــای دلــم نیست غمگسار مرا

متــــــــاع مهـــر و عطوفت من از کجا جویم

که جای مهـــــــــــر گرفته است رنج یار مرا

به غنچه هـا ندهـــــــــــــد چاشنی دگر شبنم

خـــــــــزان آمـــــده در فصل نو بهـــــار مرا

چه فرصت ها که بدست آمد و ز دستم رفت

غنیمت است همیــــن نقص و انکســــار مرا

به عشق آنقـدرها شعـله ورشدم چون شمع

که خــــاک از پـر پروانــــه شد مـــــزار مرا

مگـــو که لاف زنـی و ز عشق بی خبــــری

نشانه ی است همین چشــــــــم اشکبار مرا

اگر گنــــاه من این است که عـاشقت شده ام

به رســم عشق همی کن تو سنـــگسار مرا

حساب کیفـر اعمـــــــــال خویش باز دهی

که کــــردیی تو چنین زار و ناگـــــــوار مرا

ز لعل یـــــــــــار به محمود اگر نشد قسمت

بس است در دو جهــــــان لطف کردگار مرا

---------------------------------

یکشنبه 10 سنبله 1392 هجری خورشیدی

که برابر میشود به 01 سپتامبر 2013 میلادی

ســـــــــــرودم

احمد محمود امپراطور

رسیـــده است ز تو رنـج بی شمار مرا


که رفته است ز سر هوش و اختیار مرا


امپراطور

احمد محمود امپراطور

تنهـــــــــــا

تبسم عاشقانه ام را برای تو هدیه میکنم

امپراطور

تنهـــــــــا

تبسم عاشقانه ام را برای تو هدیه میکنم

امپراطور

معشوقـه ی تو بـر من ِ محمـود بعد ازاین

دل را شهیــــد و دیده برای تـو خون کنم

امپراطور

یـــــــــــاد ِ تو آورم به هــوایت جنون کنم


خود را به عشق بار دگـــــــــر آزمون کنم


در گلشن ِ جوانی و امیــــد هـای خویش


یک گلستان به وسعت صد دل فزون کنم


پــــــــرواز شوق تــا به در کبـــــریا برم


سیر و سفــر به کارگه ی بی ستون کنم


از تنگنـــای حادثـــــــه تا اوج عــز و جا


شــادی بخویش آورم و،غـــــم نگون کنم


همچون همـا به بخت همایون کنم یقین


در کهکشــان و بزم قنـــاعت سکون کنم


از قطـره های اشک خود و جبهه سودنم


روز حساب من ز بهشت ســـر برون کنم


دارد بلوغ ِ حسن خرد، فــکر و هوش من


خود را به جهـــل کی بتـــوانم زبون کنم


معشوقـه ی تو بـر من ِ محمـود بعد ازاین


دل را شهیـــد و دیده برای تـو خون کنم


--------------------

پنجشنبه 07 سنبله 1392 هجری خورشیدی

که برابر میشود به 29 آگست 2012 میلادی

ســــــــــــرودم

احمد محمود امپراطور

افغانستان