مخمس بر غزل شاعر والاگهر حضرت استاد یحیی جواهری صاحب
چقدر گمشـده را بـــــاز نه جُستن سخت است
چقدر سینـــــه ای دلداده ای خستن سخت است
چقدر خون دل و دیــــده ره شستن سخت است
چقدر چشـــــم به راهِ تــــو نشستن سخت است
انتظار و پس از آن، پنجــره بستن سخت است
--------------------------------------------
دل دیوانــــه ای ما کشتــه ای هر صحرا نیست
گوش هـــــر بوالهوســـــی لایق این نجوا نیست
اشک بی صاحب ما خیـــر که چون دریا نیست
به همین جــــرم که چشم و رخ مــــا زیبا نیست
قاب و آیینـــــه و تصـــویر شکستن سخت است
--------------------------------------------
این همه شور و جنون این همـــــه بی حالی را
گوشـــــــه ای نـرد سخن رفتـــــه زدن مالی را
وصف صورتــگر تصویــــر و خط و خالی را
رشته ای دوستــی و عشـــقِ جـــــوان سالی را
وقت پیـری همه یک باره گسستن سخت است
--------------------------------------------
مــــــا کجـــــاییم و رسیـــــدن به بلنــــدای خیال
دل بیچـــاره ای ما را که شکستـــــه پـر و بال
از ثری تـــــا به ثریا ست رسیـــــدن که محال
عشق آن شیر غیور است و تو یک جوجهغزال
بدو، ارچنـــــد از این مهلکه رَستن سخت است
--------------------------------------------
محمود این چـــــرخ فلک مکتـب آموختنی ست
شعــــله ای شوق به احساس بی افروختنی ست
هر نفس هر سخن هر لحظه ای اندوختنی ست
خانـــــه، بی رابطه ای عشق فروریختنی ست
زیر این سقفِ ســــرا زیر، نشستن سخت است
--------------------------------------------
پنجشنبه 24 جوزا 1397 آفتابی
که برابر میشود به 14 جون 2018 ترسایی
سرودم
احمد محمود امپراطور