مخمس احمد محمود امپراطور به غزل حضرت امام خمینی ره
تاکه شــــــور دو جهــــان از درِ دل بالا شد
جمع مجنــــون شد و جمع دیــگری لیلا شد
از کمـــــال و هنـــــــرِ عشق بســی دانا شد
گـــره از زلف خـــم انـــدر خــم دلبر وا شد
زاهـــــــد پیــــر چو عشاق جوان رسوا شد
----------------------------------------
در رهی علـم و ادب از دل و جان کوشیدم
چشـــم از زشتـــیء دنیــــــا دنـــی پوشیدم
سخن عشـــق ز نجــــــوای لبـــت گوشیدم
قطـــــــره ای بــــاده ز جام کرمت نوشیدم
جانــــم از مـــــوج غمت همقــــدم دریا شد
---------------------------------------
از نسیـــــــم گل پیـــــــراهن عشـــق آید بو
تـــــازه گردد دلـــــــم رایحـــه ی سنبل مو
میکنم با عـــرق شرم خود هر لحظه وضو
قصه ی دوست رها کن که دراندیشه ی او
آتشی ریخت به جانم کــــه روان فرسا شد
---------------------------------------
دل به آیینــه ی تصویــــر کـرامات رسید
رمز این هستی ز تحقیق و عبارات رسید
معنــــــی رنگ حقیقت به خیــالات رسید
مـــژده ی وصل به رنــدان خرابات رسید
ناگهان غلغله و رقص و طرب بــر پا شد
---------------------------------------
همچو محمود ز ایـــــــران به بدخشانم زد
جوهـــر تــــــازه به انگشتــــــر ایمانم زد
آب روی جـــــگرِ سوختـــــــــه بریانم زد
آتش را کـــه ز عشقــش به دل و جانم زد
جانم از خویش گذر کــرد و خلیل آسا شد
--------------------------------------
سه شنبه 19 سرطان 1397 آفتابی
که برابر میشود به 10 جولای 2018ترسایی
سرودم
احمد محمود امپراطور