از یــــــار کهـــن نمی توان گفت

از باغ و چمـــــن نمی توان گفت

جـای کـــــه دروغ باشـد اینجـــــا

از راست سخـــن نمی توان گفت

یکسر به غرور و کذب غرق اند

ناخواستـــــــه من نمی توان گفت

نامــــــردی مــــــردها زیاد است

از گریــه ای زن نمی توان گفت

شهــر و، ده و، قریجات اسیر اند

از دشـــت و دمن نمی توان گفت

در کشــــــور خود نبـــــاشی آزاد

اصـــلن ز وطــن نمی توان گفت

هر سو بم و انتحار و جنگ است

از خــون و کفــن نمی توان گفت

کتمـــان حقــــایق است هویــــــدا

از ظلــــم و زدن نمی توان گفت

داری همــــه چیز و، هـم نداری

از مـــال و قطن نمی توان گفت

خـــر مُهر شد ارزشش فـــراوان

از دُر عــــــــدن نمی توان گفت

از کار نیـکو شــــوی پشیمــــان

ز اخــلاق حسن نمی توان گفت

سـر تا ســــر ملک زار و نالان

از پـــــاره یخن نمی توان گفت

محمود ز هر چه گفتـــی بسیار

از عهـــد شکن نمی توان گفت

-----------------------------

بامداد یکشنبه 04 عقرب 1397 خورشیدی

که برابر میشود به 25 نوامبر 2018 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور