به یک جنـــون و به یک افتخار می مانی
به یک طراوت سبـــــــــــز بهار می مانی
به عشقی عاشقی شب زنــده دار می مانی
به طول و عـــــرض غـم داغدار می مانی
به اوج عـــــــزت پـــــروردگـار می مانی
---------------------------------------
به ســـــر زمین دلــــــم رنگ آسمان داری
به شاخســـــــــــار حیاتــــم گل جوان داری
به حس و حال و هوایـــــم نسیم جان داری
دریــــــغ با رقبـــــاء لطف بیــکران داری
بــــگو که در بــــر من غمگسار می مانی
---------------------------------------
به سینه بغض گلو گیــــــر شخ کمان دارم
دو چشم پر نم و رنگ و رخی خزان دارم
هـــر آنچه است از این بخت ناجوان دارم
ز پای تا به ســـــــر از داغ تو نشان دارم
رفیقـــی روز بــــــــدی روزگار می مانی
---------------------------------------
تو آفتـــــابِ و خورشید پــــای بوس تو شد
هر آن کسی که ترا دیـــــد از نفوس تو شد
تــــرا ندیده و بشنیــــــــد در فسوس تو شد
چنار و سرو به باغ آمــــد و عروس تو شد
تو در کشـــــاکش لیــــــل و نهار می مانی
---------------------------------------
ز چینی یا چگلی یــــا ز ملک تاتـــــاری
ویا ز ملک فــــرنگ یا ز شهـــــر اســراری
برای دلبــــری از هرکه کــــــرده دلداری
به چشم بستـــه و بازم جنــــــون پدیداری
حضور جــــلوه ی با اقتــــــــدار می مانی
---------------------------------------
به سینه تا نفسی است بی تو سنگین است
حیات من به نبود تو ننــگ و ننگین است
ز نام پاک تو اشعـــــارم عطـر آگین است
اگر چه دیده ام از فــرقت تو رنگین است
برای بی وطن خود دیـــــــــار می مانی
---------------------------------------
تو یوسف ار نشدی آی پیـــر کنعان باش
به این شکسته مهاجر بیــــا بدخشان باش
به روزی ابری من آفتــــــاب تابان باش
به آه و ناله ی محمود خود نیستـــان باش
به شهـــر دل شدگان شهـــریار می مانی
--------------------------------------
بامداد سه شنبه 08 اسد 1398 خورشیدی
که برابر میشود به 30 جولای 2019 ترسایی
سرودم
احمد محمود امپراطور