آبـــــاد بــــاد در همـــه جـــــــا آشیان زن
هرگــــــز مبـــــاد آفـــت دوران بجان زن
شــــــادی و خرمی بشـــود فـرش مقدمش
افســـــرده هیـــــچ گاه مبــــــادا روان زن
سمبول بخت تیـــــره دیگر کس نخواندش
روشن شود ز فیض دو عالـــــم جهان زن
دیگر ز جــــرم مــرد بد اندیش و فتنه خو
باخاک و خون یکی نشود جسم و جان زن
در پله های فخـــر و هنــــر پا نهد مــــدام
چون سقف خانــــه تنگ مبـــاد آسمان زن
هرچه که است بعــد خداوند ز یمن اوست
سیــــــر تکـــامل است زهـــی ارمغان زن
هر جا که بینی زیـور و زیبــایی در جهان
یـــا دست خـــورده یا نگهی مهـــربان زن
نیمی ز قشـــــر جامعه در بر گرفته است
نیــــــم دگــر کجـــــا رود از سایبــــان زن
یک انقلاب، یک حرکت باشدی ضـــرور
تا هوشیــــــار محض شــــــود دشمنان زن
میــــــزان عدل میشود آنـروز استـــــــوار
تا که فتد به دست گل و پــــــــر توان زن
آری قیــــامت است و جهـــان میشود فنـــا
در ســــر زمیـن عشــق نبـــــاشد نشان زن
کی میشود به یک دو سطر کـــرد احتـــواء
محمود گفـت گوشــــــــه ی از بیکران زن
----------------------------------------
بامداد پنجشنبه 21 قوس 1398 خورشیدی
که برابر میشود به 12 دسامبر 2019 ترسایی
سرودم
احمد محمود امپراطور