من به تاریخ پنج هزار ساله و لشکر کشی و چه بودیم و چه شدیم نمی پردازم.
همچنان از اشخاص و افراد خاصی هم نام نمیبرم،

چون قهرمان و فاتح یک جامعه به جامعه دیگر دزد و خلاف کاری بیش نیست و این را به وضاحت همه میدانند.

ولی چیزی را که من تا امروز منحیث یک شهروند عادی و بیطرف در اذهان مردم ملاحظه کرده ام این است که در کل ملت فقیر و با همت افغانستان در هیچ گذر تاریخ با فشار تمام مشکلات نه زیر بار همسایگان رفته اند و نه زیر بار خودکامگی غرب و شرق، درست است هر نابسامانی که به این درخت تنومند پیش آمده،
دسته تبر بیگانگان از شاخه های خشکیده خودش بوده،
و هر سنگ که به سرش حواله شده از دامن کوه های سر به فلکش است.
اما نه درخت تنومند اش از رشد مانده و نه رانشی به ستیغ کوه اش آمده.
خطاب من برای عام مردم این است که در خاک ما دیگر جای نمانده است که خون نریخته باشد و انسانی را سراغ ندارم که در حق اش ظلم صورت نگرفته باشد.
ما آماری قربانی دادن را تا قیامت در این چند دهه ی اخیر تکمیل کرده ایم،
القاب انقلابی، القاب شهید پرور، و هر آنچه که مربوط به کشت و خون است را بگذرید به کسانیکه از این اسما سود جستن و امروز صاحب قدرت های کاذب اند.
دیگر به القاب ‌علم پرور، هنر پرور، فرهنگ پرور و صدها همچو این که پیام پیشرفت و تعالی دارد بپردازید و جامه عمل بپوشانید.
با احترام به تمام جوامع کشور های جهان
امروز ما از اعتبار قابل توجه در سطح دنیا برخوردار نیستم.
بیسوادی؛ جنگ؛ مواد مخدر، قانون شکنی، فقر و مورد مشابه دیگر که در اینجا لازم بذکر نمی بینم.
اعتماد ما را شدیداً صدمه زده است.
التماس من این است که:
هر فرد جامعه در حقیقت خودش یک اندیشه، یک تغیر و یک حرکت است به شرط که ما به خودمان؛ به همنوع مان؛ به دین مان، به کشور مان صادق باشیم.
تا صلح،امینت، پیشرفت و بالاخره رسیدن به رفاه اجتماعی از نهاد خود مان شکل نگیرد، به دست رنج دهقان بیگانه انبار مان روی غله را نمی بیند.
از مرده باد و زنده باد به دستور غریبه ها بگذرید.
آنها به مردگان شان قبرستان های پر از گل و سبزه ساخته اند
و زندگان شان در فکر درنوردیدن کهکشان راه شیری هستند.
لطفا بیدار شوید.!
انقلابی و احساساتی نه،
از راه علم و دانش، و همدیگر پذیری.
مجاهدت را در کار و عمل به اثبات برسانید.
تا شکوفایی به ارمغان بیاورید و پیش خداوند و خلق اش رستگار شوید.
با ارادت
#احمدمحمودامپراطور