افسوس کار مُلک به یدی بخـــــــردان نشد
از هیچ در امیــــــــــــــــدی بما ارمغان نشد
هر چه بلاست بر ســـــــــر مظلوم و ناتوان
بیــــــــــــداد در حـــــریم چپـــــاولگران نشد
گرد ستــــــم سایه فکند است به چهره ها
از نور شـــــــــاد و خرمـی پرتو فشان نشد
گویند به شـــــام آمده صبح ایست در قبال
آری چنیـــــن آمـــــــــــــد و آری چنان نشد
ای زنده مــــــردگان ز چه در خواب غفلتید
اولاد تـــــــــان برده شــــد و نکته دان نشد
افـــــــــــکار سبز و چهره ی گلبرگ بانوان
از پرده ی جهالت مــــــــــــردان عیان نشد
در دامن که زاده شده این جنـــــــــــــاوران
جز انتحار و نوکــــــــــــــــــر اهریمنان نشد
آتش کشیــده اند همه جا را به توپ تانک
شد سالهــــا به دشت و دمن ضیمران نشد
هـــــــــــر روز بد بتر شده از روز دیگری
ای وای غنچـــــه های شرافت جوان نشد
واحسرتا که فرصت و سرمــــایه خاک شد
یک ذره ام توجه به قشــــــــــر جوان نشد
مُشت رزیل و پست و فرومــــایه در رفاه
ملت ولی صاحب یک لقمــــــــــه نان نشد
از خون و مال مردم و جاسوسی در وطن
دزدان مقـــــــــام یافت ولی قهــــرمان نشد
در ودای خرابـــــه ی این گربه های شُوم
غیر از نـــزاع و قتل، خوشی مهمان نشد
در عصــر ما به موش پشک است الفتی
لیک آدمی به هم نوع خود مهربان نشد
اولاد هــــــــــــــای ناخلف و ننگ دودمان
دور از دیـــــــــار و مملکت و اُستان نشد
فعـــــــــل قساوت آنقـــــدر ها موج میزند
رحمــی به اشک دیده ی بـیوه زنان نشد
چیـــــزی نمانده غیر ِ در و درگه ی خدا
از مــــــور تا طیــــــور یکی در امان نشد
دولت چو کرم پیله فـــــــرو رفته در فساد
ملت به خواب و دزد به دار آویـــزان نشد
تاکی نشینــــــــی و به دعـــــــا اکتفـــا کنی
ارشــــاد را اثـــــــــــــر به دل گمرهان نشد
بر خیز و همتـــــــی کن و فخرِ به بار آر
در خواب رفتـــــه صاحب نام و نشان نشد
محمود اشــــکِ حسرتش از بهــــر آن بود
افغانستـــــان خانـــــــــه ی افغانیــــــان نشد
---------------------
جمعه 04 اســـــد 1392 هجری خورشیدی
که برابر میشود به 26 جولای 2013 میلادی
ســــــــــــرودم
احمد محمود امپراطور
در بستر شفاخانه
