خبر رحلت جانگذار نجم العرفا حاج استاد حیدری وجودی رح
سخت اندوهگین نمود.
بی تردید جایگاه ایشان در حوزه علمی، ادبی،
عرفان و تصوف سالیان سال خالی خواهد ماند.
آشنایی حضوری من با استاد فقید از 18 سال به اینطرف بود.
همیشه در مجالس و محافل عرس حضرت مولانا جلال الدین محمد بلخی رح
و عرس حضرت ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل رح میدیدم
شان و طرف نوازش شان قرار میگرفتم.
من هیچگاه در محضر استاد شعر نمی خواندم تا اینکه در محافل بزرگداشت
از چهل و دومین سالیاد حضرت مولانا خال محمد خسته که در
آکادمی علوم افغانستان برگزار شده بود ناگزیر صحبت
کوتاهی کردم و پارچه غزل را که به همین مناسبت
سروده بودم به دکلمه گرفتم.
بعد از ختم محافل سفیر تاجیکستان و استاد وجودی
با هم ایستاده بودن و مرا پیش خود خواستن و هر دو مرا
تحسین نمودن، استاد فقید به تبسم پر معنی و محبت فراوان دست
مبارکشان به شانه ام زدن و گفتن نام خدا تو که بسیار عالی میسرایی،
لحظات بعد زمانیکه از مجلس بیرون میشدم به خدا حافظی نزد استاد
رفتم روی را بوسید گفت بچیم نقل غزل اگر پیشت است برایم بده،
من آن کاغذ پاره را به استاد تقدیم کردم.
به همین شکل خاطرات زیادی با استاد وجودی فقید داشتم
همیشه به زیارت شان به ریاست کتابخانه عامه میرفتم و یکی
دو پارچه مخمس میخواندم و در اخیر نقل سروده هایم
را از من می گرفتند و برایم دعا خیر میکردند.
پروردگار عالمیان روح پر فتوح آن مرد بزرگ را با
جمیع گذشتگان تا قیام قیامت در لفافه های رحمانیتش شاد و آرام داشته باشد.
یادش گرامی و نامش ستوده
تصاویر چند با
#استاد_حیدری_وجودی_رح
با اندوه فراوان
#احمد_محمود_امپراطور
چهارشنبه 21 جوزا 1399 خورشیدی
که برابر میشود به 10جنوری 2020 ترسایی
