به جانـــــم جان دیگر ده مــرا رنج و تعب کافیست
خمارم بشـکند یک جلوه ات، از صد طرب کافیست
خیـــــال آباد فکـــــرم برده ای تا عالــــــم دیـــــگر
دو چشمم گر کنی روشن به حسن بوالعجب کافیست
به نیـــــــم نان نگردد بهتـــــر حــــــال ناپسنـــد من
گدایی درگه ات را آن دو چشـــم پر غضب کافیست
توقعـــــــم نباشــد از کسی تحسیــــــن و تمجیـــــدی
نــــگردم تهمت و توهین ز فـــرد بی نسب کافیست
مــــــزن طعنـــــه که اسنادی نــــدارم من ز دانشگاه
دو سه بیت غزل با انـــــدکی شــــرم و ادب کافیست
مــــرا چنــــــدان نباشد اشتیـــــاق چوکی و قـــــدرت
همیـن یک تکه شطرنجی به قدر اخ و دب کافیست
مرا استـــــــاد و شیخ و مقتدای هرگز مخوان هرگز
به محمود ار کنی دیوانــــــگی هــــا را لقب کافیست
------------------------------------------------
شنبه 24 جوزا 1399 خورشیدی
که برابر میشود به 13 جون 2020 ترسایی
سرودم
احمد محمود امپراطور