بسم الله الرحمن الرحیم
همانگونه که قرآن عظیم الشان
از جانب خداوند متعال محافظت شده است
پارسی نیز از جانب پروردگار عالیمان، سخنسرایان و
ابیات شیرینش تا قیام قیامت محافظت میشود.
در عظمت جغرافیایی فراگیرش
کران مندی وجود ندارد و لحظه به لحظه به غنامندی
گنجینه بزرگش دُر و مروراید نغز واژگان می افزاید.
من نمیدانم چه چیز مایه نگرانی شماری
از همدلانی همزبانم گردیده است.؟
پارسی کدام دین؛ کدام مذهب، کدام حزب و کدام حرکت نیست که
با آمدن پیغمبری منسوخ؛ با آمدن پادشاهی مردود و
با حرف جماعتی بی فروغ گردد.
بدینجهت از هم میهنان عزیزم صمیمانه تقاضا میکنم به موارد تنشزا که
منجر به هر سمت و سو کشیدن کشور و
راه یافتن دشمن برای هر گونه توطئه میگردد
پایان عاقلانه دهیم،
چون در ادبیات ما جای برای ناسزا نیست و هر گونه پیشرفت
و تعالی که تا امروز بوده و است بر خواسته
از زیبایی و ظرافت های این زبان می باشد.
بیاید سخن تبعیض؛ تعصب، لسان و نژاد
را کنار بگذاریم که شایسته هیچ
مسلمان و انسان منور نیست.
بیاید تقوا، علم و عمل را معیار انسان بودن و
آدم شدن قرار دهیم تا در میان جوامع
بشری و به پیشگاه خداوند
سر فراز و سعادتمند گردیم.
با مهر و ارادت فراوان
قلم شکسته ی ناتوان شما
احمد محمود امپراطور
پنجشنبه 10 میزان 1399 خورشیدی