زندگی صحنه ای جنگ است به شهری که منم

دودی باروت و تفنگ است به شهری که منم

ارزش آدمی ‌در فهم و خرد هرگز نیست

آدم آن غول دبنگ است به شهری که منم

دکتر و انجنیر و مکتبی سرگردان است

هر یکی پشت تبنگ است به شهری که منم

سمِ تریاک و هیروین و حشیش است هرجا

همه آلوده ای بنگ است به شهری که منم

افتخاری ز دموکراسی فقط تصویریست

پشت سر لکه ای ننگ است به شهری که منم

سالها شد که مسلمان کشی و خونریزیست

لیک بد نام فرنگ است به شهری که منم

پند ناصح نکند رخنه به وجدانِ کسی

حرف حق تیر و خدنگ است به شهری که منم

مجلس شعر و ادب پروری از عشق تهیست

واژه ای نغز جفنگ است به شهری که منم

سخن ماتم و مرگ است و عزاداری و قبر

نغمه ای بیل و کلنگ است به شهری که منم

کاروان خسته و ره دور و بیابان وحشت

ساربانم خر لنگ است به شهری که منم

نظم محمود خریداری فراوانش نیست

شعر بی وزن قشنگ است به شهری که منم
--------------------------------------------

دوشنبه 14 میزان 1399 خورشیدی

که برابر میشود به 05 اکتبر 2020 ترسایی

سرودم

#احمد_محمود_امپراطور