خورشید تابنده عشق | ||
گاه مولانا گه یوسف گه عیسی بینمت
گاه عاشق تر ز مجنون و ز لیلا بینمت
گاه چون آهوی مستِ رو به صحرا بینمت
گاه ترا چون موج های سبزِ دریا بینمت
گاه پنهانی و گاهی هم هویدا بینمت
______________ برده ای میراث حسنِ خویش را از مصطفا پیش چشم من نمایان هستی چون شیر خدا
میکنم گاهی گمان باشی ز جمعِ اولیا
بهرِ درمانِ هزاران درد من باشی شِفا
یک سر و گردن ز جمع خلق بالا بینمت
______________
تا تلاوت میکنی اشعارِ نابِ خویش را بر گلوی خلق می ریزی شرابِ خویش را
می رسانی بر دماغِ ما گلابِ خویش را
با تبسم میکنی معنا کتابِ خویش را
مرشد دارالادب پیوسته مولا بینمت
______________
عسکرِ سر در کفی از درگه بیرونت منم عاشقِ آشفته ای افتاده در خونت منم
از بری درمانِ زخمِ کهنه رادونت منم
هرچه خواهی میکن کن باز مدیونت منم
کی شود در خلوتِ تنهایی تنها بینمت
______________
از حوالی یی قدوم سبز میگردد چمن خنده ات جان میفروشد بر لبان یاسمن
داغ دوری و فراق و غصه را هرگز مزن
کاش دستارِ سرت گردد برای من کفن
تا قیامت در برم باشی و یکتا بینمت
______________
تا مرا دیدی در این ماتم سرا بشناختی با نگاهی گرم احساس مرا بگداختی
شعله ای عشق زلیخا در دلم پرداختی
پرده در چشمان یعقوبِ خودت انداختی
ماه کنعانی به مصر عشق رعنا بینمت
______________
قلب محمود از جمالت تازه و روشن شود نقش پایت هر کجا باشد به ما میهن شود
از کراماتت بیابان سبزه و گلشن شود
شعر های نغز در گنجینه ها معدن شود
محشر دلدادگان عاری ز غمها بینمت
_______________
چهارشنبه 21 عقرب 1399 خورشیدی که برابر میشود به 11 نوامبر 2020 ترسایی سرودم احمد محمود امپراطور
[ دوشنبه 99/10/1 ] [ 9:27 صبح ] [ احمد محمود امپراطور ]
[ نظرات () ]
|
||
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |