باده ای پیر مغانت بخورم
 
لب و دندان و زبانت بخورم

چه سعادت که بگردی تو غضب

تیری از رمشی کمانت بخورم

تو سخن گوی و هنگام سخن

واژه از ورد دهانت بخورم

عطر اندام تو تسکین من است
 
گلشن عطر فشانت بخورم

تو فقط یک شبی مهمان باش

من غم جا و مکانت بخورم

منی دلباخته قطحی زده ام

لقمه از نعمت خوانت بخورم

میشوم آدم و ز هستی بیرون

سیبی از باغ جنانات بخورم
 
تو مرا میکشی ای بی پروا

گر چنین زخم نشانت بخورم
 
من عطش ناکم و آرامم نیست

آب از تیغ برانت بخورم

تو بکن بر سر محمود حساب

قســـــمِ دشمن جانت بخورم
-----------------------------------
شنبه 02 حوت 1399 خورشیدی

که برابر میشود به 20 فبروری 2020 ترسایی

سرودم

#احمد_محمود_امپراطور