وای بسمل شــــــدم و تیـــر ِخطایت صدقه

سـرو ِمــــوزون تو و نــــاز و ادایت صدقه

محشـر آراستــــــه است نوگل ِرویت هر جا

عطــــر ِگیســــوی تو و، آب و هوایت صدقه

بگذری گاه و گه از کوچه ی عشــــاق زمان

زیر چشــــــم یک نگه بر حالِ گدایت صدقه

وعده ی آمدنِ خود کنــــــی امــــــــروز پگاه

هم خلافِ تو و، امــــــروز و صباحیت صدقه

به هزاران هــــــــــزار بوسه شکستن دارم

تن زیبـــــــــای تو و هـــــم کفِ پایت صدقه

کی شود بشنــــومی بار دگیــــــر الفاظت

لهجـــــه ی سچــــه و پیوند گپهایت صدقه

چون زلیخا منشان استی خریــدار چو من

یوسف ات می شوم و قدر و بهایت صدقه

ضیمران رویــدی هر جا که قــــــدم بگذاری

خاک راهـی تو و، هـــم رنگِ حنایت صدقه

یک یک اعضای ترا صدقه شوم کــم باشد

لعــــل میگون تو و سبـــــــز قبایت صدقه

خبرت داده رقیبــــان که من هستم ناجور

ناله و گریه و هــــــم دست دعایت صدقه

رفته ی نسخـــــــــه بیاری ز طبیب حاذق

من فـــــدای تـــو و ، دارو و، دوایت صدقه

بسپــار هـــر چه خداوند به "محمود" کند

جانِ او گشتـــــه هلاکی تو خدایت صدقه

------------------------------------------

یکشنبه 13 حوت 1391 هجری خورشیدی

شفاخانه 400 بستر

ســــــــــــرودم

احمد محمود امپراطور

کابل - افغانستان