شعــــله زد به قلب من دیـــــــدم آن شنیدنها

از نسیــــــم جســــــم تو عطر کرد وزیدنها

از اپارتمـــــــان خود دیـــده ام کـه می بینی

تــــــــا به کی به حـــــال من دیدن و ندیدنها

عشق من زلیخایی حسن توست چون یوسف

از حیـــــا مـــــرا کشتــی بهــــــانه آفریدنها

پا گـــزاری تا در پـارک یــــاد من وطن آید

کوهســـــار و کبک مست پای نــاز چیدنها

تـــار هـــای زلف ات را باد تا پریشان کرد

رشتــــــــه های جـــان من پود شـد تنیدنها

هــر قـــــدم که بگزاری بسم الله بگویم من

فــرش مقدمت قلب است ترسم از طپیدنها

رشته ی وصالت را کی نهـــم رود از کف

یک نفس نگیـــــــرم دَم از پس ات دویدنها

شب نمیبرد خوابم بستر است بمن چون خار

اشک چشم ِمن خون شــد از غمت چکیدنها

مفتی و ملای شهـــــــــر باده را نموده منع

کی شود که از لعلت می کنـــــــم چشیدنها

تا شنیده اند از تو وصف حسن و زیبـــایی

عاشقـــان بهرجا است پشت دست گزیدنها

بسملم بخاک و خون اوفتــــاده ام مجروح

اینچنیـــن نمی باشــــد دست و پــا بریدنها

شورو شیون "محمود" پا فـراتراز شهرماند

ای غـــــزال مست من تا کجـــــــا رمیدنها

---------------------------------------

دوشنبه 21 حوت 1391 هجری خورشیدی

که برابر میشود به 11 مارس 2013 میلادی

ســـــــــــــرودم

احمد محمود امپراطور

افغانستان