دل در هوای ســـــــــــرو روان کوچ می کند


از آسمــــــــان ستـــاره ی جان کوچ می کند


آیینه هــــــــــــــــا گرفت عرق شرم و انفعال


جوهـــــــر ز کوی شیشه گران کوچ می کند


پاییــــــــــــــــــز آمد و گل و گلشن به باد داد


امیـــــد هـــــــــا چو برگ خزان کوچ می کند


ســــــــــرد است بستـــــر چمن از نور آفتاب


تیــــــــــــر حــرارت هم ز کمان کوچ می کند


آیـــــــا و شــــایدی که مـــرا نیست در خیال


هم بــــــــــاور و حدس و گمان کوچ می کند


پــــر بست بلبــــــل از چمن و باغ و بوستان


هــــــم ناله و نــــــــوا و فغـــان کوچ می کند


پیــــــــک شمال حادثـــــــــــه را است قوتی


از انتظار صبــــــــر و عنــــــان کوچ می کند


گستـــــاخی هــای این دل نـــــــالان مرا کشد


ناچـــــــــار سوی چــــاره ازان کوچ می کند


بر خواست دل بجــای دگـــر می شود مقیـــم


آری ز کـــــوی بوالهــــــــوسان کوچ می کند


محمود هم و به عشق تو دارم گـــداز و سوز


لعــــــل سخن ز وردی زبــــــان کوچ می کند

--------------------------------------------

چهارشنبه 03 میزان 1392 هجری خورشیدی

که برابر میشود به 25 سپتمبر 2013 میلادی

ســـــــــــرودم

احمد محمود امپراطور