تا کی خـــــــــــــزان باشدی فصل بهـــــــار ما
آتش بســـــــوزدی چمـــــن و گلــــــــــــزار ما
در خــــاک و خون فتــــــــاده دل بیقــــــرار ما
سمبول بخت بَد شــــــده است روزگــــــــار ما
یک آشنــــــــــا نشد که شود غمگســـــــار ما
-----------------------------------------
خوبــان به ناز و نعمت و مــا دل شکسته ایم
از رنجِ هستـــــــی و فلکش سخت خسته ایم
بر پاس ِ دوستـــــی و وفــــــا عهد بسته ایم
شبنـــــــــم صفت به برگ گل ِ ما نشسته ایم
تبخال کــــــــرده است لبِ چون شــــــرار ما
-----------------------------------------
ابـــــــــــر بهـــــــار و نم نم باران کجا شدی؟
عطر و نسیــــــــــــم ِ بوی بهاران کجا شدی؟
صوت هـــــــــــــــزار و بلبل نالان کجا شدی؟
دستــــــــــم بگیر بخـــــرد دوران کجا شدی؟
خشک است هوای میهن و جهل هم قطار ما
-----------------------------------------
از لالـــــــه ی دَمــن بـُــــــــودَم داغ بیشتـــــر
ای آسمان تو سبـــــــز کن این راغ بیشتـــــر
با عاشقـــــان رویــــــــم سوی باغ بیشتـــــر
این طالعـــــــــــم سیاه شده از زاغ بیشتـــــر
بگشــــــــــای ای فلک گـــــره ی اعتبار ما
-----------------------------------------
از بـــــاده ی تو مست شده ساغــــــر و سبو
دارم امــــــــید بی حـــــــد و بسیـــــــار آرزو
روز ِشود که هـــر دو شویــم باز رو بــــــرو
تا قصه های هجـــــــــــر کنم بر تو مو به مو
وصل تو میبــــــــــرد همـــــــه رنج خمار ما
-----------------------------------------
محمــود را ز قسمت هستـــی است چشم تر
نخـــل امـــــید کی شودی تــــــازه بــــار ور
روز شبـــــم غـــــــذاست فقط لخته ی جگر
انگشت ناملائمتــــی ســـــــــوی من مبــــر
بوی شهیدِ عشق دهــــــــد لالــــــه زار ما
-----------------------------------------
پنجشنبه 22 حمل 1392 هجری خورشیدی
که برابر میشود به 11 اپریل 2013 میلادی
ســـــــــــــــرودم
احمد محمود امپراطور