
به اقلیـــــــم عشقــــم چـــرا پا زدی
خـــودت را بــه این قلب زیبــــا زدی
نمـــــاندی به من ارزش دوستـــی
گرفتــــی و سنــــگی به مینـا زدی
به صحــــرای تنهــایی من سوختم
تــــو رفتـــی و دل را به دریــــا زدی
مگر وعــده ای دیــــدن امشب نبود؟
که آن را به تأخیــــر ِ فــــــردا زدی
جــــوان بــــــودم و آرزو داشتــــــم
تبــــــر را به نخـــل ِ شـکوفـا زدی
بدشت همچو لاله بخون خفتـــه ام
تـــگرگِ غمــــت در سویـــدا زدی
من هـرچه به تو لطف کــــردم نشد
ندانـــــم چــــه بود این معمـــا زدی
سرشکم شب و روز استاده نیست
قیــامت به این چشــــم شهلا زدی
پدر کشتــــــه و دشمنـت نیستــم
که بیــــــداد خود بر ســر ِ ما زدی
نترسیــــــدی از سحِــری گفتار من
خودت را به مجنــــــون ِ رسـوا زدی
کجـــا می شوی ایمن از دست من
نکن فــــــکر کشتـــی و گویــا زدی
قضــــاوت به محمود کـــــردی خطا
به ناحق سرم حکــــــم و فتـوا زدی
-------------------------
دوشنبه اول ثور 1393 هجری آفتابی
که برابر میشود به 21 اپریل 2014 میلادی
ســــــــــرودم
احمد محمود امپراطور