
شیـــرین زبان مـــه رخ و نــازک ادا بیا
با شاخسار غنچــــه و سبــــزین ردا بیا
ارزان کن عطـر پیـرهن و بوی عشق را
همچون بهــــار همـرهی بــــاد صبا بیا
دستم شکستــه پای ز کار اوفتاده است
لطفِ نمـــا به مظهــــر این جان فدا بیا
باشی طبیب حاذقِ این جســم خسته ام
بهـــــر عــــلاجِ قلب من ای کیمیا بیا
خشکیـده می شوم که نباشی کنـار من
چون ابـــر رحمـــتِ و چـو آب بقـــا بیا
دارم به سینــه داغِ فــراقِ تو ای عـزیز
می خواهــی تا شــود ز دل من جـدا بیا
خاکم بسر که بی تو نفس میکشم هنوز
اقبــــال خفتــــــــه ام تو بحـکم قضا بیا
از حـرف مدعی شده بــودی ملول دوش
قامت خمیـــده رفتـــــهء قــامت رسا بیا
محمود را سخن دگـر از رفتنـت مــگوی
بر خـــاک رو نهــــاده تو بهــر خـدا بیا
-----------------------
جمعــه 02 ثــور 1393 هجــری آفتــابی
که برابر میشود به 23 می 2014 میلادی
ســــرودم
احمد محمود امپراطور