رشتـــه ای جــــان من بوُدَ، زلف پر از جلای تو

هوش ربوده از ســـرم، چهــره ای دلگشای تو

درد کشیـــــده عاشقــــم،رحـــم کن و مجال ده

گرچه دل است هرکجـــا، خفتــه به پیش پای تو

بال خیــــال فطرتــــــــم،مستـی شــوق می کند

هــــر دو جهــان بکــــام من، از لبِ مرحبای تو

نـاز تو میبــــرد مـــرا، سوی بهشت جــاویدان

زخمــــه ای آشنـــــــا بوُدَ، در جگــرم ادای تو

تا به نقــاب کـــرده ای، صورت لالـــه گون خود


حور ز خویش رفتـــــه است، از ادب و حیای تو

گر تو میســــرم شوی، تنــــگ بگیرمت به دل

جــان به لب رسیـــده را، می بکنـــم فدای تو

رنگ دویی ز من گـــرفت، خون محبـــت آشنا

سرخی چشم من ببین، چون کف پر حنای تو

آیینــه ای دو چشم من، صورت تو گزیده است

ختـــم تو است ختــــم من، بود من از بقای تو

نغمه ای عشق سـر کن و، روح دوباره ام بده

تا من خستـــــه دل شـوم، بـاز غزلســرای تو

رســـم زمانه است اگــر، میـکنی بهر من جفا

محمود همیش بوده است، عاشق با وفای تو
...............................................................
یکشنبـــــــه 04 سرطان 1393 هجری آفتابی
مصادف به اول ماه مبارک رمضان 1435 قمری
برابر میشود به 29 جون 2014 میلادی
ســـــرودم
احمد محمود امپراطور
افغانستان