|
خورشید تابنده عشق 
| ||
|
جریان مشاعره ی من با شاعر گرانقدر جناب محترم محمد نعیم جوهر نیــــامدی چقــــدر من بیــــا، بیـــا کردم
برای دیدنت هـــر سوی دست و پا کردم چو شمع سوختم و قطره،قطره آب شدم به صـــد شکست دل خویش مومیا کردم چه کردی با من ناکـــــرده کار و نادیـــده کـه خویش را به چنیــــن درد مبتلا کردم شبـــم به زاری و روزم به انتظـار گذشت چقدر پیش خـــداوند خـــدا، خـــدا کردم بســـــا که نامه نوشتم ولی ز بیم رقیب بســـوی تو نفرستــــــادم و حیـــا کردم من از حریر دل و پـــــرده های چشمانم برای زیب تنــــت جامـــــــــه و قبا کردم به هر کجـا که روم پیش دیده جلوه گری به خواب یا که به بیـداری چشم وا کردم کجـــا روم چه کنـم بنـــد حلقه ی عشقم نمــــــاز شــــام دو زلف تو اقتـــدا کردم دگر به صومعه و دیر و کعبه کارم نیست که ترک مسجـــد و هم دلق پارســا کردم بگیـــر احمـد و، محمـود و، امپـراطورت که اسم و هم لقب و جان خود فدا کردم --------------------- شنبه 15 سنبله 1393 هجری آفتابی که برابر میشود به 06 سپتامبر 2014 میلادی سرودم احمد محمود امپراطور برای( محمود ) دلبنـد خود در این غربت هـزار بار به در بــارِ حق دعا کردم جوهر --- از حضور سخنور دانا و گرانقدر عالی جناب محمد نعیم جوهر کهکشانها ممنون و مدیونم هـزار درد و الـم از فلک کشیدم من که دل به (جوهـر) آیینـه آشنـا کردم امپراطور --- به نزد از خود وبیگانه بار ها ( محمود )
فغـان وناله وفریاد وگریـــه ها کردم جوهر --- ســرم به خنجـرِ مهر و وفا جدا گردد اگـر که شــرطِ وفا را به زیر پا کردم جوهر --- سپاس از جوهر خردمند.! ببین زمانــه چه آفت به جان ما افکنـد اگـر به خون دل خویش هــم دوا کردم امپراطور --- به پای قصـر تو (محمود)، من پس از عمری هــزار عقده ی دل را به گریــــه وا کردم جوهر --- الله..................! به اشک (جوهــر) دانا شـدم کباب امروز ز خویش رفته و ناچـار من ندا کردم امپراطور --- مرحبا صد مرحبا... سرِ که بی خبــر از روزگارِ شیرین بود بیادِ تیشه فرهـاد خـود دو تا کردم جوهر ---
دوست گرانقدر اکه بزرگوارم جناب محترم جوهر صاحب برقرار باشید. مگر که اشک خوشی گشته است حرام بما؟ که نیمه شب به دعا گریه ی خفا کردم امپراطور ---
چوشمع تا به سحر سوختم ســـرا پا را بیـاد گلشنِ رویت سـرم فنا کردم جوهر --- طبع سلیم و موزون جوهر بزرگوار نشه خرام باد...... ز دست دادم و اکنون دگـر توانم نیست به ناغلط ز کفــم دامنـت رها کردم امپراطور --- مرا ببخش به فرمانِ خویشتن( محمود) فدای طبـع تو گر شعرِ نا رسا کردم جوهر بسلامت باشی عزیزی دلم محمود جان. اکه گرانقدرم جوهر صاحب واژه گان ناب شما دُر و دُر دانه است ابیات زیبا شما به سروده ای من زینت ادبی بخشید خواهش می کنم. منم عاصــــی دوران خویشتن (جوهر) خدا ببخشـد اگر ظلـم و ناروا کردم امپراطور --- شکایتِ دل محمودِ خویش خواهــــــم گفت اگر که عــــــــزم سفــر سوی کبریاء کردم جوهر --- اکه خداوند رحمان عمر خضر و صحت کامل را توام با خوشی نصیب تان کند آمین. مکن که عمـــر به تاراج میرود آخر به آرزوی تو این زندگــــی بنا کردم امپراطور ---
به باغِ در بدرِ شوره زارِ سینـه? خویش محبتی گلِ روی تو جــــا بجا کردم جوهر --- ببین چه می کشم از دستت ای خدا ناترس به بحر خون و سرشک رفته و شنا کردم امپراطور --- مرا ز جمع ملا زاده گانِ شهر مخوان من هر چه ام به تو کی جانِ من جفا کردم جوهر --- مرا عنان همان روز رفت از دستم که چشـم بر رخ آن یـار آشنا کردم امپراطور طبع تان مستدام --- مکن ز درگهـی خود نا امید محمودم اگر که عرضِ دلِ بیکسی گـدا کردم جوهر --- ز خویش میروم هر لحظه ی که یاد آرم دو چشم را که خودم نقش توتیا کردم امپراطور اکه جان بعد از بسیار وقتها درست بعد از مشاعره فی البدیه که با جناب حسن شاه فروغ صاحب داشتم اینبار خوشحالم که با شما چنین لحظات شیرین و بیاد ماندنی را تجربه می کنم. --- زرِ شکسته پرِ(جوهــــــــرِ) تو ام( محمـــــود) که سکــــــه ی گلِ روی تــــــــــــرا طلا کردم جوهر --- به جوهر تو کنم فخـــــــــــــر ای خجسته کلام که رو به سوی تو اکسیـــــــــــر و کیمیا کردم امپراطور --- بیــــــــادِ آمدنت ای عزیـــــــــــــزی جان امشب دل شکستـــــــــه ی خود نقشِ بوریـــــــــا کردم جوهر ---
دگـــــــــر توان منِ بینــــــــــوا نه بود زین بیش ز خون دیـــــــده کف پــــــای تو حنــــــــا کردم امپراطور عمر پر بارت مملو از شادمانی جوهر صاحب..! ---
ســــــــرم فـــــــــــدای تو ای نازنین شعر وسخن
شــــــکر که حرفِ دلـــــــــــــم با تو همنوا کردم جوهر ---
چـــرا شکستـــــه شود قلب (جوهر) و (محمود)
همین بس است که پیمــــــــــــان به بیوفا کردم امپراطور شیرین ابیات شما را واقعاً و قلباً می ستایم. ---
عــــــــلاجِ دردِ دلِ بیقـــــــــرار خویش امشب
به گفتـــــــــــه های تو ای آشنــــــا دوا کردم جوهر ---
ز آسمــــــــــــان دلــــــــم خون غصه می بارد
مــــگر به یــاد تو دردی دلــــــــــــم دوا کردم امپراطور ---
بپای قصــــــــــرِ تو ای آشنــــــــــــائی دیرینم
شکایت از غـــــــــــــــم آن شوخِ بی حیا کردم جوهر ---
نگشتی واقف از احوالــــــــم ای پری رخسار
شـــــکایت تو به دربـــــار کبــــــــــریا کردم امپراطور طبع موزون جوهر صاحب بدور از گزند باد. ---
به بین از خود و بیگانــــــــــــه من ز رسوائی
قیامتـــــــــــــی دیـــــــــگری در جهان بپا کردم جوهر ---
خـــدا نگاهت کند (جوهـــــــــــــر) خرد پرور
که با نوازش تو شـــــــــرح ماجــــــــرا کردم امپراطور --- عنــــان این دل بی اختیـــــــــــــارِ ســـرکش را
به دامِ حلقـــــــــــه زلفـــــــــــان او رها کردم جوهر ---
ز حادثــــــات جهان کی رها شویم آخــــــــــر
به پاک دامنـــــــــــــــی از هر گنـــه ابا کردم امپراطور ---
به صبح وشام هــــــــــــزاران هزار بار دیگر همیشه یــــــــــاد ترا همـــــــــــرهی ثنا کردم جوهر ---
چه کرده ام که مـــــــــرا ماندی در میــــانه راه به گفته های تو نه چون و نه چـــــــــــرا کردم امپراطور ---
هــــــــــــزار هدیه ی سلطانِ خویش را یاران
فــــــــدای عـــــــــــزت مهمـــانِ ورخطا کردم جوهر محمود جان خودت را برنده اعلان میکنم موفق وسر بلند باشید . ---
ببین دلــــــــم تو از این بیشتـــــــــر مده آزار ز هر چه کـــــــــــــرده برای تو اعتنا کردم امپراطور اکه بزرگوارم محترم جوهر صاحب برایتان شب و روز خوش استدعا می کنم.
ختم مشاعره. [ یکشنبه 93/6/23 ] [ 12:33 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
