تا ز چشــمِ تو و از چشـــمِ جهان غلطیدم
از همــــه زندگــی و تـــاب و توان غلطیدم
زخمِ ناســورِ فراقِ تو ز من شـــادی گرفت
به درِ نالـــــــه و فـــریادِ و فغـــان غلطیدم
به ســــرِ کوهــی تـو آوازِ دلِ من نرسیـــد
هـر نفس در طلب ات نعـــره کنان غلطیدم
سنگ، سنگِ رهی تو کعبــه ای ایمان شد
تا به پــای تــو رســــــم دل نگران غلطیدم
الف قامت ســــرو تو کجــا خواهــــم دید
که تــو دوری و من از شرح و بیان غلطیدم
دیده حـــیرت زده و دشتِ جنــون نامعــلوم
منِ ناســــــوده چــــو اوراق خـزان غلطیدم
سنگ و چوبی در و دیـــوار شمــردم بی تو
خون شدم از غم و چون اشک روان غلطیدم
پاسِ ناموسِ ادب کی کنـــد این قـــوم بجــا
به زبــــان و سخــنِ پیـــــر و جوان غلطیدم
من و این بستـــــر تنهـــــایی و امواج خیال
پیش تصویـــر تو در حدس و گمان غلطیدم
صیــــد من تا به دم مــرگ نیفتـــد ز تلاش
به عیـــان تیــــــر زدی و به نهان غلطیدم
تخت اقبــــال شکست و گـــره در کار افتاد
تـــاکه از ذکـــرِ لبِ پستـــه دهان غلطیدم
سفــــرِ عشق به پایــان نرسد، تــا نرسم
گرچــه در نیمــــه راه از دل و جان غلطیدم
کس ز تـــار نگـه و، عشق چه داند محمود
که من انـــدر پـیء آن مــوی میان غلطیدم
---------------------------------
یکشنبه 05 دلو 1393 هجری آفتابی
که برابر میشود به 25 جنوری 2015 میلادی
ســـــــرودم
احمد محمود امپراطور
کابل/افغانستان