به عشق هـر چه باشد تکامل کند
به همت خس و خـــــــار را گل کند
رگِ شبنــــــم افتــــــد به سیر نمو
گلستـــــــــان که فــــریاد بلبل کند
امیـــــــد هر چه باشد مؤفق شود
کسی رنـــــــــــــج را گر تحمل کند
کجـــــــــــا میرسد کس به پرواز ما
به سیمــــــــرغ گوید اگــــر دل کند
کفِ خاک را کــــــــم مبین هیچگاه
که بسیار جُــــــز را همین کل کند
کجـــــا می شود فـارغ از خون دل
که صیــــــــاد نخجیری بسمل کند
تراود ز عشق شهپـــــــر ِ بیخودی
خمار می از هستـــی حاصل کند
عذاب است بر فردِ نیـــکو سرشت
که خدمت به یک جمع جاهل کند
نشد یوسف از بنــــد زندان به بند
زلیخـــــــــــــا به آزادی در غل کند
زند جوش تا فــــــــــکر معنی پذیر
شراب خــــــــــــرد را به قلقل کند
چه طوفـــــــانِ آتش زنی ای فلک
غمــــی نیســـت شخصی توکل کند
دو چشمم کشیــــد راه، از انتظار
شــود تا به این ورطــــه منزل کند
رسد تا به محمود هــــــوای وصال
ز جان خودش تحفـــــــه قابل کند
-------------------------------
یکشنبه 05 جوزا 1392 هجری خورشیدی
که برابر میشود به 26 می 2013 میلادی
ســــــــــــرودم
احمد محمود امپراطور
افغانستان