درود به سروران،معززین و دوستان نهایت مهربانم.!
از التفات، غم شریکی و عزاداری عزیزان که در مراسم جنازه و فاتحه حضرت استاد شیر احمد یاور کنگورچی
با کمال احساس و بی آلایشانه سهم گرفته بودند عالم عالم سپاسگزای می کنم.
مسدس را که بعد از وفات حضرت استاد شیر احمد یاور کنگورچی در جریان سفر
در طول راه کابل بدخشان سرودم و فرصت نشر آنرا خودم نداشتم
اما شاعر گرانقدر اکه مهربانم محترم محمد نعیم جوهر بعد از اینکه ذریعه تلفون برایش خواندم لطف نمودند و در همان روز
به کمک و همکاری سایت وزین 24 ساعت و دیگر سایت ها بدست نشر سپردن.
حالا استفاده از فرصت خواستم که این مسدس را به شما دوستانم از این دریچه شریک بسازم.
امید مورد پسند ادب پروران و دوستان همدل قرار گیرد.
روح پر فتوح مرد قلم و سیاست شاد و گرامی باد.
-----------------------------------------------------------
غصـــــه دیشب رگ بیانم سوخت
قصر امیــــــد و کهکشانم سوخت
باغ هستــــــی گل جنانم سوخت
هر نفس مغز و استخوانم سوخت
چرخ بادفــــــــــــــره بیوفایی کرد
غـــــــــم عالم به من خدایی کرد
-------------------------------------
دوستــــــان حرف و گفته ای دارم
دیده و هــــــــــم شنفته ای دارم
دلـــــی عالــــــــم گرفته ای دارم
بجگر ســــــــــوزی خفته ای دارم
کاشـــــــــــکی کور میشدم امروز
از همــــــــــــه دور میشدم امروز
-------------------------------------
رخت بر بست نکتــــــه دان سخن
لاجـــــوردی بدخـــــش و دُر یمـن
آسمان غــــرور و ســــــــرو چمن
زیـــــــوری ملک ســـــرزمین کهن
شیـــــر کنگورچی یــــــاور شاهان
پادشــــــــــاه سخن سرای جهان
-------------------------------------
راد مـــــرد حکیـــــم و بـــــا ادراک
در غم ملک داشت سینه ای چاک
مگــــر افســـــوس پر بــزد چالاک
روحــــی او رفـــــــت جانب افلاک
مـــــرزع سبـــــز گشت خاکستر
ســـــــــروران هر کجا به دیده تر
-------------------------------------
به که گویـــــــــم کجای ناله کنم
شیونـــــــم را کجـــــا حواله کنم
درد خود افکنــــــــــــم زباله کنم
کاشــــــکی مــــرگ را قباله کنم
وای امــــــــــروز قامتم بشکست
آسمان سعــــــــــادتم بشکست
-------------------------------------
روح جانم گـــــــــره به جانش بود
حـــــــــرف مـن داروی روانش بود
تیـــــــــر من خدمتی کمانش بود
محمود هــــــــر جا گل بیانش بود
مرغ دل پـــــــر زند به آتش و خون
منــــی درمانـــــده و هزار افسون
-------------------------------------
پــــــدر و دوست و یـــار و دلدارم
مانده تنــــــــها به دیده ای چارم
سخــت از زنــــــــــدگانی بیزارم
اشـــــــــکی ماتم ز دیده میبارم
زندگی آخـــــــــرش چنین باشد
خانــــه ای خاک همنشین باشد
-------------------------------------
دل پـــر از درد و قصه بسیار است
گفتـــــــه ها و نگفته بسیار است
یاد این دُر سفتــــــه بسیار است
کـــــاروان برفتـــــــه بسیار است
سخن خویشتـــــــن خلاصه کنم
ختـــــــــــم آغاز این حماسه کنم
-------------------------------------
رحمتــــــی حـــــق گلشنش بادا
باغ فـــــــــــــردوس مامنش بادا
حوریـــــــــان زیـــــب گلبنش بادا
در جهـــــــــان نیک خواندنش بادا
به دعایــــــــم بیـــــــا و آمین کن
دفتــــــــــر سرخ عشق آذین کن
-------------------------------------
پرســه زن سوی رسم نیک رهی
نام نیــــــکو نمیــــــرد هیچ گهی
گنـــــــــج خوبی نمی شود تهی
این بــود تخت و تاجــی پادشهی
محمــــود از ذوجلال ممنون است
به دل اهل عشــــق مقرون است
-------------------------------------
جمعه دوم اسد 1394 هجری خورشیدی
که مصادف است به روز رحلت حضرت استاد شیر احمد یاور کنگورچی
شاهراه کابل بدخشان
سرودم
احمد محمود امپراطور