بــــاده ای ناب است در لعــل لبانت لب به لب

سکر می دارد لب و کـــــام و  زبانت لب به لب

لب گـــذار و لب بــــده هر لحظه در موج نفس

تا شراب عشق گیـــــــرم از دهانت لب به لب

چشمت از شوق نگاهــی تیــز بین دارد شرار

بحــــر از در دانه ای اشـــکی روانت لب به لب

تیغ ابـروی تو خنجــــــر می زند بر جان عشق

قــــاتل عشــــــاق در چـاچِ کمانت لب به لب

عطر گیسوی تو  یکعــالم  ز خود مدهوش کرد

پـــــر بـُوَد در هــــــر کجا دیوانگانت لب به لب

آفتــــــــاب سیـــــنه ات موج بهارستان شوق

پــرتــــو خورشیـــــــد دارد آستانت لب به لب

صــــد طواف کعبه در گِـرد کمــــــر دارد جنون

مست از خود رفتـــه در موی میانت لب به لب

کوهی یاقـوت و گهـــــــر دارد تن زیبــــــــا تو

چشم من روشن ازان محبوب کانت لب به لب

ساق سیمین ترا بوســـــه زدن آسان نیست

چون فتــــاده در تهی پا عاشقانت لب به لب

بوســــــه گیـــرم از سر و تا ناخن پایت مدام

میدهـــم جان خود و جان به جانت لب به لب

من نه تنها عاشق حسن و جمالت گشته ام

بلکــه دارم دوست خوی سرگرانت لب به لب

بی مبــــالات و سخن  سیر تـو دارد دیده ام

یعنی هر جا بنـــگرم باشد نشانت لب به لب

از صـــف دلـــدادگان محمود را بیــــرون مکن

است حاضر سر دهد در بوستانت لب به لب

----------------------------

سه شنبه 03 سنبله 1394 هجری خورشیدی

که برابر می شود به 25 آگست 2015 میلادی

سرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان