تا که از پنجــــره هــا عشق نمایان میشه

دل بیچــاره ای عاشق چه پریشان میشه

چمنِ سبــــــزِ فلک با نگـــــه ای عالمگیر

گردِ خاکِ قــــدمت دیــــده و حیران میشه

نشــــــه از پا فکند ابـــرِ سحرگاهــی بهار

اشک تا از گـــــلِ رخســــار تو پایان میشه

غنچـــه های ز معــانی و کمــــالات و هنر

در حریـــم نگـــه ات مـــوجِ گلستان میشه

سرو پیش قدِ تو، خم شده و مجنون است

گل ز بی عیــبی تو پــــــــاره گریبان میشه

سحِـر در نــــاوک مــــژگان تو دارد خورشید

انجــــــم از نـــــورِ نگاهی تو چراغان میشه

تـا سخن را ز معمـــــای لب آری بیـــــرون

پیــــر و برنا بجهـــان لب تهی دندان میشه

چشم دشمن ز حســــادت که نگردد ایمن

بــه درون دل خـــود سوختــــه بریان میشه

نغــــز گفتن به نیـــکویی کلام و ادب است

بیت بیت ایست که در فلسفه دیوان میشه

هرکجـــا خون جگر رفتــــه ز چشـم محمود

نـــزد اربـــــابِ خـِــرد لعلِ بدخشان میشه

-----------------------------------

دوشنبه 24 سنبله 1394 هجری خورشیدی

که برابر میشود به 14 سپتامبر 2015 میلادی

ســـــــــرودم

احمد محمود امپراطور

شهر حادثه

( کابل )