امشب اگــــــــر خمـــــــار ببینم ترا کمی
مستــــی دو چشـــمِ یــار ببینم ترا کمی
بگشا نقابِ ذلت وخواری ز روی خویش
بدون ننــــــــگ و عــــار ببینم ترا کمی
چاک قبـــــای خانه ای خورشید باز کن
همگــــونی آبشــــــــــــار ببینم ترا کمی
فصل خزان و سایه ای غم میکـُشـد مرا
بر خیــــــــز نو بهـــــــار ببینم ترا کمی
روزی که پیرهن بدرد غنچه های شوق
بی صبـــر و بی قـــــرار ببینم ترا کمی
یک نامه از تبســـم و ایمــــا بمن نویس
عنـــــوانِ یـــــادگــــــــار ببینم ترا کمی
سلطان واژه هـــــــای سخن میشوم بدان
تــــا از رهــــی شعــــــار ببینم ترا کمی
بر دیدنی رخ توکه عمر خضر کم است
شــاید هـــــــــــــــزار بار ببینم ترا کمی
شــــادم نمــا که زندگی را اعتبار نیست
از لطــف کـــــــــــردگار ببینم ترا کمی
بعد از وفــات بر سرخاکــــــم قدم گذار
چون لوحـــــــه ای مزار ببینم ترا کمی
محمود را نمـــــوده ای آواره در جهان
سر کشتــــه بی دیــــــار ببینم ترا کمی
------------------------------
یکشنبه 29 سنبله 1394 هجری خورشیدی
که برابر میشود به 20 سپتامبر 2015 میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور