افسوس کار مُلک به یدی بخــــــردان نشد

از هیچ در امیــــــــــــــدی بما ارمغان نشد

هر چه بلاست بر ســـــــر مظلوم و ناتوان

بیــــــــداد در حـــــریم چپـــــاولگران نشد

گرد ستــــــم سایــه فکند است به چهره ها

از نور شـــــــاد و خرمـی پرتو فشان نشد

گوینـد به شـــــام آمده صبح ایست در قبال

آری چنیـــــن آمـــــــــــد و آری چنان نشد

ای زنده مـــردگان ز چه در خواب غفلتید

اولاد تــــــــان برده شــــد و نکته دان نشد

افـــــــــکار سبز و چهره ی گلبرگ بانوان

از پرده ی جهالت مـــــــــــردان عیان نشد

در دامن که زاده شده این جنـــــــــــاوران

جز انتحار و نوکــــــــــــــر اهریمنان نشد

آتش کشیــده اند همــه جا را به توپ تانک

شد سالهـــــا به دشت و دمن ضیمران نشد

هــــــــر روز بد بتـر شده از روز دیگری

ای وای غنچـــــه های شــرافت جوان نشد

واحسرتا که فرصت و سرمـــایه خاک شد

یک ذره ام توجه به قشــــــــــر جوان نشد

مُشت رزیل و پست و فرومــــایه در رفاه

ملت ولـــی صاحب یک لقمـــــــه نان نشد

از خون و مـال ملت و جاسوسی در وطن

دزدان مقـــــــــام یافت ولـــی قهرمان نشد

در ودای خرابــــه ای این گربه های شُوم

غیر از نــــزاع و قتل، خوشی مهمان نشد

در عصـر ما به موش و پشک است الفتی

لیک آدمـــــی بهم نـــوع خود مهربان نشد

اولاد هـــــــــــــای ناخلف و ننگ دودمان

دور از دیـــــــــار و مملکت و اُستان نشد

فعـــــــــل قساوت آنقـــــدر ها موج میزند

رحمــــی به اشک دیده ای بـیوه زنان نشد

چیـــــــزی نمانده غیر ِ در و درگه ای خدا

از مــــــور تا طیــــــور یکی در امان نشد

دولت چو کرم پیله فـــــــرو رفته در فساد

ملت به خواب و دزد به دار آویـــزان نشد

تاکی نشینــــی و به دعــــــــــا اکتفـــا کنی

ارشاد را اثـــــــــــــر به دل گمــرهان نشد

بر خیز و همتـــــــی کن و فخرِ به بار آر

در خواب رفته صاحب نــــام و نشان نشد

محمـــود اشکِ حسرتش از بهــــر آن بُوَد

افغانستـــــان خانـــــه ای افغانیــــــان نشد

---------------------------------------

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان