تــــــا به دور ِ دامن ِ آن گـــل بــــدن پیچیده ام
همچو پروانــــــــــــه به بوی یاسمن پیچیده ام
از نفس هـــــایش به معنیء سخن پیچیده ام
نه بشاخ گل نه بر ســــــــرو ِ چمن پیچیده ام
شاخــــــه ی تاکــم بگرد ِ خویشتن پیچیده ام
-----------------------------------------
از دل دیوانــــــــه ی من شــور و افسون میرود
از دو چشم من بجای اشکهـــــــــا خون میرود
در بیابــــــــــان عــــــــدم لیلی ز مجنون میرود
گر چه خاموشــــــــم ولی آهم به گردون میرود
دود شمع کشتـــــــــه ام در انجمن پیچیده ام
-------------------------------------------
غیر دیـــــدار ِ تو دیدن نیست من کورم ز چشم
من ز خود رفتـــــــــم بیاد تو و مخمورم ز چشم
من در آغوشم ترا خواهـــــــــم معذورم ز چشم
میدهم مستی به دلها گرچه مستورم ز چشم
بوی آغوش ِ بهــــــــــــــارم در چمن پیچیده ام
------------------------------------------
از غمت واسوختــــــــــــــم بر من کجا آرامشی
از گـــــــــــــره ی طره ات بر دل نشد آسایشی
همچو غنچه داغ گشتم من به این لب خامشی
جای دل در سینــــــه ی صــــد پاره دارم آتشی
شعله را چون گل بدور ِ پیــــــــرهن پیچیده ام
-----------------------------------------
چون شـــــراب تلخ میان کوزه میجوشم رهی
از لبِ باده پرست اش بــــــاده مینوشم رهی
امپراطور رفتــــه از خود یعنی بیهوشم رهی
نــــــازک اندامی بود امشب در آغوشم رهی
همچو نیلوفــــــــر به شاخ نسترن پیچیده ام
-----------------------------------------
سه شنبه 17 دلو 1391 هجری خورشیدی
که برار میشود به 05 فبروی 2013 میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور