از این که نیستـــی دیوانــــه وار میگریم
به کوهســــــــاری دلی بیقــــرار میگریم
جنون گرفتـه ز سـر تا به شستِ پای مرا
چو ابر تیـره ای گــــردون شرار میگریم
به هر چه وارسم از عشق جلوه می بینـم
به شـــوق سبـــــزه و گل نو بهار میگریم
ز داغ هجــرِ پـری رویی شوخ و بی پروا
چو دانــــه دانــــه ای ســـرخِ انار میگریم
به شعلــه های دلِ تنــگِ خویش آب شدم
به پــــــــای ســــــروِ چمن آبشار میگریم
حوالــــــه بر دل بیمارم از قضــا این بود
که سبــــــزه تا برســـــد لاله زار میگریم
بدامنِ فلکی تشنــــــــه کامی خون آشام
تلاطــــــمِ گهــــــــــــر و جویبار میگریم
ز بسکه وسعت ظلـم و ستم فرا گیر است
به کوچه و کوچه ای شهر و دیار میگریم
ز دست این دل نامهـــربان و خانه خراب
بدشتِ خون جــــگری هــــا غبار میگریم
کجاست ناله ای دیرینه ات که من امشب
به ســاز چنگ و رباب و سه تار میگریم
کمین الفت و صیــدی هنـــــر شدم محمود
به زخــــــم و داغی نکردم شمار میگریم
-------------------------------------
سه شنبه 24 حمل ( فروردین) 1395 هجری شمسی
که برابر میشود به 12 اپریل 2016 میلادی
ســــرودم
احمد محمود امپراطور
کابل/افغانستان