مخمس: احمد محمود امپراطور
برغــزل: معینی " کرمانشاهی "
==================
چه شــــــــد از من ِ بینــــــــــــوا میگریزی
چو شاهــــــــــی ز فقـــــــــر گدا میگریزی
نکـــــــــــردم خطــــــا نابجـــــــا میگریزی
تـــو ای هــــــــــــوای من کجــا میگریزی
چه کــــــــــــردم کــــه بی اعتنا میگریزی
---------------------
فتــــــــــــــــادم بدامت چو مــــــــرغ چمن
تو گشتــــــــی بمن دلبـــــــــــر و هموطن
شود بـــــــاز گردیـــــــــــم ما هـــــم سخن
خــــــدا خواست پیـــــوند عشق تو با من
ز من یــــــــا، ز کــــــــــار خدا میگریزی
---------------------
تو خون جـــــگر از دو چشمــــــم فشاندی
بـــــــلای دو عالـــــــــم بجــــــانم کشاندی
دل مهربانـــــــــــم بصـــــد غــــم رساندی
چـــــــــرا گرم خوانـــدی چرا سرد راندی؟
چـــــــــرا لطف کردی چـــــــرا میگریزی
---------------------
بگو تابــــکی این ســـــــکوت و خموشی
بمن ســـــــرد و با مدعیــــــــــان بجوشی
به بیگانــــــــــــه تاکــی مــــرا میفروشی
نداری چو تـــــــــــــاب وفــــا رو بپوشی
ندانـــــــی چو قــــــــــــدر ِ مرا میگریزی
---------------------
من آنهـــــــــــم که خـــاک رهت را ببویم
بهر جــــــــــا که باشـــــی من آنجا بپویم
بنـــــــــــازم قهــــــــــــری تــرا تند خویم
نگویم دیـــــــــــــــــگر از محبـت نگویم
چـو طفــــــل مـــــریض از دوا میگریزی
---------------------
به صیــــــد دو چشمــان تیـــــــــزم گرفتی
به سرخــــــی لب بــــــــــــاده ریزم گرفتی
به عشـــــوه و نــــــــاز و ستیــــزم گرفتی
به بیـــــــــــگانه بودن عزیــــــــزم گرفتی
چو اکنـــــــــــــون شـــــدم آشنا میگریزی
---------------------
تویـــی نـور دیــــــــــده و بــر من عزیزی
ز من تابـــــکی اینچنیـــــــــن می پرهیزی
به اینــــکار خود برســــــــــرم خاک بیزی
بمن همچنـــــان با قضـــــــــا می ستیزی
ز من همچنــــــــــــان کــــز بلا میگریزی
---------------------
به جــــــانت که جان و دلـــــــم می ربایی
منــــــــــــم برگ کـــاه و تـــــوام کهربایی
منــــــــــــم چون ســــــکندر تو آب بقایی
چو با خنــــــــــده گویـــم بـــــرو دلربایی
چو با گریـــــــــــه گویـــــم بیا میگریزی
---------------------
شوی تاکی هم فـــــــکر و همدست کودک
عزیــــزم جوان گشتـــــــی یا هستِ کودک
به بـــــازی مشو هیــــــــچ پیوست کودک
ز دست من آنـــــــگونه کـــز دست کودک
چو پــــــــــــــروانه ی بی صدا میگریزی
---------------------
رسان هرچـــــــه خواهـــی رسانی گزندد
گر این است هم رســـــــم و راه و روندد
بـــرویت کجــــــــا این دلـــــــــم در ببندد
بمن عشـــــــق درد و بــــــــلا می پسندد
ز من بهـــــــــــــــر چه ای بلا میگریزی
---------------------
شدم زار و، والـــه و حیــــــران چشمت
اسیــــــــــرم نمـــــودی به زندان چشمت
نـــــــــدارم طـــــاقت، مــــگردان چشمت
ز چشـــــــم من ای من به قربان چشمت
چنـــــــــان قطره ی اشـــکها میگریزی
---------------------
چه غـــم ها که از عشــــق، بر دل ببردم
چرا همچو لاله قـــــــــــدح خــون نگردم
همیـــــن قلب "محمــود " بود و نمُـردم
فــــــــدای گریـــــــــــز و ستیـز تو گردم
که چون کبـــــــک شیرین ادا میگریزی
---------------------
--------
سه شنبه 04 سرطان 1392 هجری خورشیدی
که برابر میشود به 25 جون 2013 میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور