نــــاوکِ عشـــــق در جگر دارم

در هـــــوای تو بـــال و پر دارم

چون نسیــــم که گاه، گاه به وزد

از ســـــــرِ کــــوی تو گذر دارم

دل بجوشد به دیگ سینه ای من

آب از کــــــــوزه ای شرر دارم

نه هراســـــــم ز دشمن بی باک

شــکوه از یــــــاری بدگهر دارم

ســــال ها رفت و انتظاری ماند

خـــــاک بر دیــــــدگان تر دارم

رنـج ها داده عشق خانه خراب

نه شب تـــــار و نه سـحر دارم

غــــزلی عاشقـــــــــانه میگویم

از درخت ادب ثمــــــــــر دارم

ملت پر غـــرور جان من است

نالـــــه از قـــــومِ بی هنر دارم

دورم از هــــــــر تکلف و اغوا

زندگـــــانیی متختصـــــر دارم

چشمِ حاســـد خجل شـــود پیشم

چون ز تیــــــــغ دعا سپر دارم

از بدخشانِ لعـــــــل خیز هستم

به کِشــــم جـــــای مفتخر دارم

شاعــــرِ عصر خویش گردیدم

از لب واژه هـــــــا شکر دارم

در لقـــب امپراطور دلهــــــــا

در نسب نــــام از پـــــدر دارم

مالکِ هستی کـــــرده محمودم

که چنین گفتـــــــــه و اثر دارم
---------------------------
بامداد جمعه 22 اسد ( مرداد ) 1395 هجری شمسی
که برابر میشود به 12 اگست 2016 میلادی
ســــــــــــرودم
احمد محمود امپراطور
کابل/افغانستان