به به چقــــــدر ســــــروِ دلآرای تو زیباست

رفتــــار تو، کـــردار تو سیمای تو زیباست

با یک نگه بــردی تو ز من جان و جهان را

ای محشــــــر دل سحِر مسیحای تو زیباست

رفتــــــم به خیال تو در آن باغچــه ی عشق

محو تو شـــــدم سیــر و تماشای تو زیباست

نقاشــــی آن دست پــــــــر از قـدرتِ ای گل

یعنی که همـــــــان خالـق یکتای تو زیباست

غــــایب نشو از پیش نظـر صبــــــــر ندارم

پنهـــــان تـو سوزنـــــده و پیدای تو زیباست

در عاشقـــــی و عشق تو روزم شده موهــوم

درمـــــانِ دلـــــــم، دامن شبـهای تو زیباست

میخانه ی تو پر شـــــده از مطرب و ســـاقی

آن ساغــــــر پر بــــــاده و مینای تو زیباست

از ناخن پا تا به ســرت کعبه ی عشق هست

ای مذهب و دین سرور و مولای تو زیباست

کس را نبــــوُد قــــدرتِ در فهــــــم و کمالت

در طــــــرز سخن شــرحِ معمای تو زیباست

پـــر پـــر شده گلهــــای چمن در ســرِ راهت

تا دیــــــده که آن نـرگس شهلای تو زیباست

آرامشی از بهـــــر منِ خستــــــــه ز هجران

بـودن به کنـــــاری تک و تنهای تو زیباست

در هـر تپش از پـــــــرده ی دل باشی نمایان

در هر نفســـم نغمـــــه و نجوای تو زیباست

پر گشته رقیبان به سر و کوچه ی این شهر

آواره شــــــوم دامن صحـــــرای تو زیباست

جان و دل و هم دیــده ی محمود خود هستی

در ورد زبــــان اســــــم مسـمای تو زیباست
----------------------------------------

دوشنبه 26 میزان ( مهر) 1395 هجری شمسی

که برابر میشود به 17 اکتوبر 2016 میلادی

سرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان