ای کـــه از لعـــل لبـت جـــامِ شرابِ نزدیم
خویش را از چه سبب در تب و تابِ نزدیم
عقــل از رازِ معمــــای تو چیـــــزی فهمید
هـــوش غافــل شد و ابـــــرازِ جوابِ نزدیم
عـــارض گلشن حسن تــــو عـرق میخندید
ز انگبیـــن سخنت جرعــــه ی نابِ نزدیم
از ســــواد نــگه ات هیچگه فـــارغ نشدیم
از نسیـــــــــمِ چمنــت عطــرِ گلابِ نزدیم
نرسیدم به معــــراجِ کمــــالات و هنــــــر
پنجــــــه ی شـــوق به اوراقِ کتابِ نزدیم
دیده کی سیـر شود از رخ صاحب نظران
خاک گشتیــــم ولـــی چشــم بخوابِ نزدیم
مانـــع پـــــر زدن دل نتـــــوان گـــردیدن
جوهـــــــر آیینـــــه را فـکر حسابِ نزدیم
رسد این قافله ی عمـــر به پایــان مُـــراد
توسن اندیشــــــه را زیــن و رکابِ نزدیم
شـــکر ایـــــزد که بمن داد مقـــام محمود
منـــــزل نابکسان رفتـــــــه و بابِ نزدیم
--------------------------------------
چهارشنبه 27 دلو ( بهمن) 1395 آفتابی
که برابر میشود به 15 فبروری 2017 ترسایی
ســــــــــــرودم
احمد محمود امپراطور
کابل/افغانستان