درود ها و تمنیات به کلیه سروران و دوستان ورجاوند.!
با فرارسیدن بهار و تجلیل از سال نو 1396 آفتابی
منم بهار کردم هرچند که در آغاز سال تنم ناجور و خاطرم
ملول بود نه هوای گل گشت باغ داشتم و نه حال پر از شادمانی و
شوق، امروز آگاهی حاصل نمودم که
حضرت استاد محمد عبدالعزیز مهجور
در بستر بیمار خفته اند دیگر تاب و توان از دستم
رفت و بسوی خانقاه این پیر فرزانه
و این شخصیت ادبی و بیدل شناس کشور شتافتم.
باور کنید رشته های مهر و انس منِ ذره و این کوه مناعت
از ستارگان آسمان و از قطرات بحر و از لاله زاران دشت جنون هم بیشتر است.
دستان پر نوازشش برایم قوت روحی داد
و از دیدار هم نو بهار شدیم،
از صحبت این پیر پشمینه پوش خاک نشین
که سینه اش از ابیات مولوی و فرخی و بیدل و
حافظ و سعدی و هزاران مشاهیر جهان
زبان فارسی موج میزند کسب فیض و التزاز معنوی کردم.
از خداوند بی نیاز استدعا دارم که سلامتی
کامل را شامل حال این بزرگ مرد نماید.
در اخیر این بیت حضرت ابوالمعانی بیدل رح را نثار میدارم.
غنچگیهایت نصیب دیده بیــــدل مبــــاد
چشم آن دارم که تا بینم گلستان بینمت
-----------------------------------
با محبت
امپراطور
شنبه 05 حمل 1396 آفتابی
که برابر میشود به 25 مارچ 2017 ترسایی
کابل/افغانستان
