آتش عشــــــق تــــو افتـــــاده به کاشانه ای من
هــــــوس روی تــو بـــــــرده دل دیوانه ای من
از ســرا پرده ای خورشیـــــد جنون سر زده ام
هـــر کجا غیـــــر تو بر من شده بیگانه ای من
بلبل هر نفســــــــم نالــــه ای جان سوز کنــــد
سینـــــــه از گردش دوران شـده گلخانه ای من
یک شب و روز فلک بـــار غمـــــم را نگرفت
سالهـــــا شد که کشد بـــــار جهان شانه ای من
جـــام بشکستــــه شد و، ساقی ما رفت بخواب
دیــــــر سالی ست که خالی شده پیمانه ای من
فــــــکر جمعیت و اسبـــــــاب تعلق شده خوار
قصر شاهیست کنون گوشه ای ویرانه ای من
اشک برحال خوده و خنــــده به روی دیگران
اینچنین شیـــــوه شـــــده حالت روزانه ای من
عطـش عشق تو محمود جـــگر می خواهـــــد
نیمــــــه جان کرده مرا سوزش پروانه ای من
------------------------------------------
جمعه 28 میزان 1396 آفتابی
که برابر میشود به 20 اکتوبر 2017 ترسایی
سرودم
احمد محمود امپراطور