ایستــــــاده قـــــامتِ تــــــو درختِ بهار بود

بر پـــــای ســــــــروِ مقـــــدمِ تو جویبار بود

شبـــها گذشت و روز به پایــــان خود رسید

سیـــــری نگاهــــی من به نگاه تو چار بود

دیوانــــــــه وار در پی عشقِ تو سوختـــــم

دیوانـــــه ای تو در دو جهــــان بیقرار بود

چون خواب آمـــــدی به خیال پـــر از غمم

رویـــــایی دیـــدنِ تــو به من یک قمار بود

چشمان پُــــر خمارِ تو می داشت از بهشت

لب هــــــای نازنیـــــنِ تــــو رنگ انار بود

در هـــــــر نفس که بی تو کمــــال بقا زدم

ننگین تـرین بهــــــانه ای این روزگار بود

جوشِ ترانـــــه ها ز دلم موج هــــــــا زدند

گلـــــــزارِ داغِ سینــــــه ای من آشکار بود

در زیـــرِ خاک چشم به راهی تو خفتــه ام

محمود همیشــه عاشــق چشـــم انتظار بود
---------------------------------------

سه شنبه 09 عقرب 1396 آفتابی

که برابر میشود به 31 اکتوبر 2017 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور