مجنون کوی دوست که باشم همین بس است
خـــود را اسیـــــــر درگه ای لیـــلا نمی کنم
ناقـــــوس عقــــل در بدنــــــم بانگ میــــزند
دیـــــــر و کنشـــت و رو به کلیســا نمی کنم
هـــــرچه خدا کنــــد ســــر تسلیـــــم می نهم
چشــمی بســـــوی مرشـــــد و مــلا نمی کنم
از دوست تـا بــــــرادر و یـــــار وفــــا شعار
از هیـــــــچ یک توقــــــــع بیجـــــا نمی کنم
در شعلـــــه های عشق خودم گــرم می شوم
بیـــــــم از فرارسیـــــــدن سرمـــــا نمی کنم
نان و پیـــــــــاز همت خود میخورم مـــــدام
فــــــکر کبـــــاب و برگـــر و حلـوا نمی کنم
زن دارم و چو نــــــور نــگه دوست دارمش
امیــــــــد وصـــــل ســــــــرو دلآرا نمی کنم
با نیــک، نیــک هستـــم و از بـد عمــل جدا
دشــــمن به نــــام دوست مبـــــــرا نمی کنم
در آرزو بمیــــــرد و از غصـــه جـان دهد
لطـف نظــــــــر ز آبلـــــــه تمنــــا نمی کنم
نه کرسی یی به تکیه زدن است و نی مقام
خود را خجـــل به هستـــی دنیـــــا نمی کنم
ایمــان و خاک میهن خود را ز بهــــر پول
انـــــــدر دکــــــان اجنبـــــی سـودا نمی کنم
چون قاضیان رشــــوه خور و مفتــــی دغل
حــکم قضــــا به تهمت و فتــــــوا نمی کنم
از بهر نام و شهـــرت کاذب به پیش خصم
گـــــردن کجی و عـــــذر و تقـــلا نمی کنم
محمود تر دماغ خود هستـــــم درین زمــان
عــــــادت به جام بــــــاده و مینـــا نمی کنم
--------------------------------------
یکشنبه 03 جدی 1396 آفتابی
که برابر میشود به 24 دسامبر 2017 ترسایی
سرودم
احمد محمود امپراطور